Wat zou Frida doen?

Arianna Davis

	Type:	Paperback
	Uitgever:
	Gewicht:	325 gram
	Aantal Pagina's:	208
	ISBN:	90-2158-309-7
	ISBN-13:	978-90-2158-309-9
	Categorie:	Zelfgroei
	Richtprijs:	€ 20

Korte Inhoud

Arianna Davis (digitaal directeur van O, The Oprah Magazine) vertelt in 'Wat zou Frida doen?' hoe Frida Kahlo zou handelen en leven in onze huidige tijd. Hoe ze met de dagelijkse uitdagingen zou omgaan, en vooral hoe ze zou blijven genieten van het leven en altijd in haar kracht zou blijven staan.

Als vrouw leer je te leven als Frida, de kunstenares die bekend werd om haar flamboyante persoonlijkheid en scherpe geest en nog steeds een icoon is van lef, vrouwelijkheid en creativiteit. Intieme details uit haar leven, gevleugelde uitspraken en inzicht in haar dappere keuzes inspireren de lezer om net als Frida schaamteloos zichzelf te zijn.

Frida Kahlo is een feministisch icon, een ongegeneerd onafhankelijke vrouw en een indrukwekkende inspiratie voor ons allemaal om zelfs bij ogenschijnlijk onmogelijke tegenslagen, toch te volharden.
 
De media over Frida Kahlo:

- ‘Frida Kahlo is in trek bij jonge vrouwen. De liefde gaat verder dan schilderijen: haar persoon spreekt ook tot de verbeelding.’ – Het Parool

-  'Velen zien haar als icoon, maar Frida Kahlo was veel méér dan dat. Naast feministe, activiste en vrije geest was ze o.a. de allereerste selfie-koningin.' – Elegance

-  ‘Een moderne blik op een vrouw die haar tijd ver vooruit was. Dit boek is een kleurrijk portret van de kracht, moed en liefde die Frida Kahlo door vele tragedies tilden, en ik geloof dat we allemaal een paar lessen van Frida kunnen leren.’? – Nina Garcia, hoofdredacteur Elle

Arianna Davis is digitaal directeur van O, The Oprah Magazine. Eerder werkte zij voor Refinery29, US Weekly, New York Magazine, Glamour, Marie Claire en PopSugar Latina. Ze woont in New York City te midden van veel te veel boeken.

Uittreksel

Frida Kahlo (1907-1954): een persoonlijke surreële werkelijkheid.

De thematiek van de schilderijen van Frida Kahlo (1907-1954) is vervlochten met haar eigen, overwegend schrijnende, levensverhaal. Beroemd zijn haar intieme zelfportretten, waarin ze haar eigen identiteit en ervaringen exploreert. Ze vervaardigde meer dan 55 van dergelijke portretten.

Wie was Frida Kahlo?

Kahlo groeide op in Mexico. De Mexicaanse Revolutie, die plaatsvond vanaf 1910, is van grote betekenis voor de geschiedenis van Mexico geweest, maar ook voor de identiteitsvorming van Kahlo. Na jarenlange dictatuur van president Porfirio Díaz barst de revolutie los met een grote opstand. Dit is het begin van een periode van geweld en bloedvergieten, dat tien jaar zal aanhouden. Hoezeer Kahlo zich met de revolutie vereenzelvigt, blijkt uit het feit dat zij als geboortejaar het jaar van het uitbreken van de revolutie pleegde op te geven, terwijl zij volgens haar geboorteakte drie jaar eerder ter wereld kwam. Op zesjarige leeftijd krijgt ze kinderverlamming, waardoor haar been en voet blijvend worden misvormd. Dit is de reden dat ze voornamelijk broeken en lange rokken gaat dragen. Het verbergen van haar handicap is echter niet helemaal mogelijk: in haar jeugd wordt ze tot haar verdriet voor ‘Frida Hinkebeen’ uitgemaakt. Haar lichamelijke gesteldheid verklaart wellicht dat ze in eerste instantie arts wilde worden. Maar ondertussen schildert ze tijdens haar eerste studiejaar na de middelbare school, enkele portretten van schoolvrienden. Ze volgt tevens tekenlessen bij een vriend van haar vader, die zeer onder de indruk is van haar artistieke gave. Het komt dan nog niet in haar op om voor een artistieke carrière te gaan. Daar komt echter verandering in door een zeer ingrijpende gebeurtenis tijdens haar prille achttienjarige levensjaar.

Een bijna fataal ongeluk

Op 17 september 1925 raakt ze zwaar gewond bij een botsing tussen een bus en een tram, waarbij een aantal mensen komen te overlijden. Ook Kahlo zelf begeeft zich op het randje van de dood, maar ze weet het ongeluk wonderwel te overleven. Het herstel kost haar echter bijna twee jaar, mede doordat de breuk in haar wervelkolom pas na een jaar vastgesteld wordt. Deze periode brengt ze hoofdzakelijk in bed door. Ze kan er niet veel, maar wat ze wel kan is schilderen. Hier begint ze aan haar, tegenwoordig zeer beroemde, reeks zelfportretten. Als ze na haar ziekbed haar sociale leven weer oppakt, komt ze via haar vrienden in contact met de beroemde Mexicaanse avant-garde kunstschilder Diego Rivera. Ze heeft grote bewondering voor deze man en zijn muurschilderingen. En de bewondering is wederzijds: Rivera spoort haar aan om verder te gaan in de schilderkunst. Hij ziet in haar een begaafde kunstenares. De twee worden verliefd en ze trouwen op 21 augustus 1929. Het huwelijk zal echter een slepend drama worden van strubbelingen en ontrouw. Ook geneest ze nooit volledig van het dramatische ongeluk uit haar jeugd. Ze zal nog regelmatig het ziekenhuis moeten bezoeken en ze kan zich bijna niet voortbewegen zonder het gebruik van een rolstoel. Bovendien moet ze aanhoudend pijnstillers slikken om de pijnen, die haar teisteren, te kunnen verdragen.

Frida Kahlo en het surrealisme

De Franse schrijver André Breton, grondlegger van het surrealisme, kwam in 1938 in aanraking met Kahlo’s werk. Hij raakt enthousiast over de surrealistische stijl die hij in haar werk meent te herkennen. Ze exposeert haar werk in New York in 1938 in de galerie van Julien Levy en een jaar later bij Galerie Renou te Parijs, bij die gelegenheid maakt ze kennis met de surrealisten. Breton nodigt haar uit zich bij de surrealistische beweging aan te sluiten. De kunstenares voelt zich echter te weinig verwant met het surrealisme. Surrealisten halen vaak inspiratie uit de psychoanalytische theorieën van de Oostenrijkse psychoanalyticus en neuroloog Sigmund Freud. Het beeld van de vrouw is binnen zijn psychoanalyse nogal problematisch van aard. Het is overwegend gestoeld op een mannelijke visie op de wereld. Kahlo beschouwt haar eigen leven en realiteit echter als de basis van haar stijl.

In 1950 bracht Kahlo negen maanden aan een stuk door in het ziekenhuis. Ze schildert er zelfportretten al liggend in bed. Voor dat doel was een speciale schildersezel aan het bed bevestigd. Na ontslag uit het ziekenhuis blijft ze kwakkelen met haar gezondheid. Ze kan niet goed meer lopen. In 1953 wordt haar rechterbeen tot aan de knie geamputeerd. In 1954 krijgt ze longontsteking, dat haar uiteindelijk fataal zal worden. Op 13 juli van dat jaar overlijdt ze in het 'blauwe huis'. In Mexico bevindt zich het Museo Frida Kahlo in het 'blauwe huis' in Coyoacan, waar zij samen met Diego Rivera van 1929 tot 1954 heeft gewoond en gewerkt. Diego Rivera overlijdt drie jaar na Kahlo in 1957 en laat in zijn testament het huis na aan het Mexicaanse volk, ter nagedachtenis aan Frida Kahlo. Zij wordt door velen beschouwd als de grootste kunstenaar van Latijns-Amerika. Voor anderen, waaronder Kahlo zelf, was dit wellicht juist Diego Rivera.

Wie zich wil laten meevoeren in het aangrijpende levensverhaal en de sterk bezielde kunst van de eigengereide kunstenares, mag de biografische dramafilm ‘Frida’ uit 2002 eigenlijk niet missen, met Salma Hayek in de hoofdrol.

- Sander Kletter en Kyra ter Veer -

Meer info? Klik op deze link.

Koop dit boek bij

---

Bestellen