|
|
Laten de doden ook hun hond uit?
|
|
Originele titel: Do dead people walk their dogs?
Concetta Bertoldi
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Kosmos
|
|
Gewicht:
|
370 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
272
|
|
ISBN:
|
90-215-4761-9
|
|
ISBN-13:
|
978-90-215-4761-9
|
|
Categorie:
|
Paranormale vermogens
|
|
Richtprijs:
|
€ 17,95
|
Korte Inhoud
Laten de doden ook hun hond uit? Staat vol intrigerende conservaties over onze overleden dierbaren. Op een ontroerende, grappige en boeiende wijze opent Concetta ons de ogen voor wat ons werkelijk na dit leven te wachten staat. Tegelijkertijd geeft ze een persoonlijk kijkje in haar verbazingwekkende leven en vertelt ze wat haar gave heeft betekend voor haar huwelijk, vriendschappen en voorbeschikte levensweg.
Uittreksel
Blz. 7: Inleiding
Toen ik het aanbod accepteerde om mijn eerste boek te schrijven en te publiceren, kwam er niet onmiddellijk een titel in mij op. Omdat ik gewend ben om vragen te beantwoorden en niet te stellen, wist ik niet meteen waaraan ik moest denken. Er zouden zoveel onderwerpen en zoveel verhalen aan de orde komen dat ik niet echt iets kon verzinnen waarmee vanuit mijn gezichtspunt 'alles was gezegd'. Maar toen ik met mijn redacteur en agent het glas hief op deze nieuwe overeenkomst, bleken ze beiden hetzelfde te denken. Ik moet toegeven dat ik het meteen fantastisch vond en sinds het boek uit is, heb ik van zoveel lezers gehoord dat ze dat ook vonden! Mensen hebben me overal vandaan geschreven of gemaild over hun ontmoetingen met soms zeer levendige geesten, onder de douche en op andere plekken.
Maar ik moet er wel erg om lachen dat mensen zich zorgen maken of geesten ons naakt zien. En als het niet de douche is, dan maken ze zich wel bezorgd over geesten die over hun schouder (en andere lichaamsdelen) meekijken als ze in bed liggen. Ik vraag me dan toch af wat ze aan het doen zijn! Zijn ze soms bang dat de politie komt binnenvallen, met handboeien voor hun neus zwaait en schreeuwt: 'Hou daar onmiddellijk mee op! We hebben net een klacht gekregen van een dode'?
Een zekere Diane stuurde een bericht naar mijn website:
Jaren geleden (vijfentwintig, om precies te zijn) ging ik voor het eerst naar een medium en wilde iets vragen over een verhuizing naar de andere kant van het land. Ze vroeg meteen of mijn vader was overgegaan en verbijsterd zei ik ja. Ik vertelde haar dat ik me niet op mijn gemak voelde, omdat ik nu telkens denk dat hij de hele tijd toekijkt bij wat ik doe. Ze zei: 'Hij zegt dat je je geen zorgen hoeft te maken - niet onder de douche.' Ik moest lachen, omdat het typisch iets voor hem was om dat te zeggen.
Het spreekt vanzelf dat de titel van mijn boek Dianes nieuwsgierigheid wekte en dat ze het boek oppakte!
Ik kan nauwelijks uitleggen hoe spannend het was toen mijn eerste boek uitkwam en zo goed ontvangen werd. Ik weet niet waarom ik het zo belangrijk vond om een boek te schrijven - ik ben een dyslectische vrouw die altijd moeite heeft gehad met lezen. Maar ik heb altijd van boeken gehouden. In de loop der jaren heb ik zoveel van andere mediums gelezen, vooral toen ik probeerde te snappen wat ik met mijn eigen gaven aan moest. En ik heb lange tijd boeken over Marilyn Monroe verzameld, op wie ik stapelgek ben. Boeken hebben dus altijd een speciale betekenis voor mij gehad. Nu ik mijn eigen boek heb, gaan er deuren open naar zoveel meer ontmoetingen met jullie, via shows in een paar prachtige boekhandels en bibliotheken - RJ Julia Bookstore in Connecticut, Book World in Caldwell, New Jersey, waar meer dan honderd mensen kwamen, ook al regende het pijpenstelen en waren de straten zo ondergelopen dat je praktisch met een boot moest komen (ik zei tegen John, mijn man, dat er waarschijnlijk alleen eenden zouden komen, maar ik vergiste me); The Book Loft in Hackettstown, waar zoveel mensen kwamen dat ze niet in de winkel pasten en we naar de overkant moesten verhuizen, naar de Comfort Inn; Book World in de Rockaway Mall; en de Borders in Wayne, om maar een paar van die leuke gelegenheden te noemen. En het boek is ook in andere landen uitgegeven! Toen John en ik vorig jaar in Duitsland waren, snuffelde ik wat rond in een boekwinkel in Frankfurt en daar 'zag' ik opeens mijn boek. Daar dromen vast een heleboel beginnende schrijvers van, maar kijk eens aan: ik was amper thuis toen mijn agent belde om te vertellen dat de Duitse vertaalrechten net waren verkocht. Mijn droom zou dus al snel uitkomen! Ik mag dan mediamiek zijn, de ongelooflijke waarheid die ik de laatste tijd steeds meer ben gaan accepteren, dat we nooit echt sterven, had ik nooit kunnen voorspellen. Nog maar tien jaar geleden zou dit idee zijn beschouwd als 'alternatief gezweef'. Maar overal waar ik nu kijk, zie ik boeken, tv-shows en films over Gene Zijde. Weliswaar wordt die soms nog afgeschilderd als iets engs, een oord waar boze geesten wonen, om het wat smeuïger te maken, maar velen kiezen inmiddels voor een realistischer perspectief, dat het niets is om bang voor te zijn. Nu dit onderwerp steeds populairder wordt, vinden mensen het niet meer zo eng om over Gene Zijde na te denken. En daarmee is een lawine aan vragen op gang gekomen.
Een aspect waarover ik het de laatste tijd onvoldoende heb gehad, betreft onze dierbare viervoetige vrienden. Je hebt, afgaande op de titel van dit boek, vast al geraden dat ik deze keer aan veel meer vragen over onze geliefde huisdieren wil toekomen!
Hier ben ik dus weer, klaar om nog meer vragen over de doden te beantwoorden, meer verhalen te vertellen over dingen die ik heb meegemaakt of die cliënten me hebben verteld en meer van mijn karmische ervaringen met vrienden en familieleden te delen. Mijn schoonmoeder is inderdaad nog steeds een steen op mijn maag. Ja, ze behandelt me op barbecues nog altijd als een bastaardkind. Maar om een draai te geven aan Abraham Lincolns beroemde woorden: je kunt sommige mensen soms een plezier doen, je kunt de meeste mensen zelfs het grootste deel van de tijd een plezier doen, maar je kunt niet alle mensen altijd een plezier doen.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Na haar 'Gluren de doden als we douchen?' schrijft de auteur opnieuw een boek over leven aan Gene Zijde. Zij kon als kind al met Gene Zijde communiceren en ze is ook heldervoelend. Sinds 2001 is ze fulltime medium en wordt ze regelmatig om advies gevraagd, onder andere door leden van de Britse koninklijke familie. Ze beantwoordt in dit boek nog meer vragen over overledenen, ook gerelateerd aan vragen die cliënten haar hebben gesteld. Zo vertelt ze over haar ervaringen met uittreden uit haar lichaam, zielsverbondenheid, reïncarnatie en komen ook haar ideeën over overleden dieren aan bod. Elke vraag wordt gevolgd door een tot twee pagina's antwoord, wat het tot een wat gemakkelijker leesbaar geheel maakt. Dit boek geeft een redelijk beeld over wat zich aan Gene Zijde zoal afspeelt.
- Drs. Gerda Koppelman -
Een geslaagd vervolg op het vorige boek van deze auteur, rond het leven na de dood, en de manier waarop de dood kan worden gevat door mensen met bepaalde gaven of inzichten, sentimenten en gevoeligheden. Je moet natuurlijk een stukje openstaan voor dit genre benaderingen, en het is een feit dat dit niet zomaar een wetenschappelijk (gefundeerd) werk is, en veeleer dient gezien te worden in de esoterie, het bovennatuurlijke, en de manier waarop bepaalde mensen blijkbaar een contact hebben met de doden...
Leuk om lezen, als je believer bent - of, de zaken voldoende kan relativeren. Voor de anderen is het beter dat ze dit boek terzijde laten liggen...
|