Daniel Ofman & Albert Heemeijer
|
Type:
|
Box
|
|
Uitgever:
|
Kosmos
|
|
Gewicht:
|
750 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
35
|
|
ISBN:
|
90-215-4632-9
|
|
ISBN-13:
|
978-90-215-4632-2
|
|
Categorie:
|
Denksporten
|
|
Richtprijs:
|
€ 39,95
|
Korte Inhoud
'Stel je eens voor' is gebaseerd op het door Daniël Ofman geïntroduceerde kernkwadrant waar tienduizenden mensen sinds 1992 in Nederland op de een of andere manier al kennis mee hebben gemaakt. Het inzicht dat het kernkwadrant oplevert, geeft zelfvertrouwen. Het maakt je meer bewust van je kernkwaliteiten, je eigenaardigheden en je uitdagingen.
'Het grote kernkwaliteitenspel' is volgens het opschrift op de doos 'een spel voor wie spelenderwijs wil onderzoeken en openstaat voor nieuwe inzichten', met de centrale vraag 'hoe creëer je met jouw houding een betere verhouding?'
Door een combinatie van 3 dobbelstenen, 40 beschrijvingen van dagelijkse situaties, 218 gevarieerde opdrachten, 80 levensmotto's, 80 kwaliteiten of uitdagingen en 80 valkuilen of allergieën, ontstaat een spel waarbij diepgang en humor elkaar afwisselen. Hierbij is het verhaal achter de uitgevoerde opdracht belangrijker dan de uitvoering zelf. Het gaat niet over goed of slecht, maar over oorspronkelijkheid, spontaniteit, vertrouwen en contact.
Uittreksel
Kernkwaliteiten zijn eigenschappen die tot het wezen oftewel de kern van een persoon behoren. Kernkwaliteiten 'kleuren' een mens; het is de specifieke sterkte waar we bij iemand direct aan denken. Voorbeelden van kwaliteiten zijn zorgzaamheid, zorgvuldigheid, ordelijkheid, daadkracht, ontvankelijkheid, invoelingsvermogen, enzovoorts. Er zijn er honderden. Sommige daarvan horen zo specifiek bij jou dat je ze kernkwaliteiten zou kunnen noemen. Met onze kernkwaliteiten kunnen we uiting geven aan wie we zijn. Kernkwaliteiten zijn niet in de eerste plaats gedragingen, maar eerder mogelijkheden waarop men zich kan afstemmen.
Zoals de kwaliteit van het geluid bij een radio voor een deel bepaald wordt door de precisie waarmee deze afgestemd is op de juiste golflengte, zo wordt ook de mens inspirerender als hij afgestemd is op zijn eigen kernkwaliteiten. Net zoals ook het vermogen van de versterker van invloed is op de uiteindelijke geluidskwaliteit, zo is ook het scheppende creatieve vermogen van de mens medebepalend voor de uitwerking die hij heeft op zijn omgeving.
Een kernkwaliteit is te herkennen aan iemands bijzondere vermogen waarover hij zelf zegt: "Dat kan toch iedereen."
Maar niet iedereen kan dat. Sterker nog, als je deze kernkwaliteit weg zou halen, zou je deze persoon niet eens meer herkennen.
Dat komt omdat die ene kernkwaliteit alle andere, minder uitgesproken kwaliteiten, doordrenkt of doorstraalt.
Een kernkwaliteit is altijd potentieel aanwezig. Je kunt een kernkwaliteit niet zomaar even aan- of uitzetten, je kunt hem wel verstoppen of verborgen houden. Het onderscheid tussen kwaliteiten en vaardigheden zit vooral in het feit dat kwaliteiten van binnenuit komen en vaardigheden van buitenaf aangeleerd zijn. In het Engels gezegd, gaat het om het verschil tussen 'nature' en 'nurture'. Vaardigheden zijn 'nurture', gevoed of aangeleerd, kernkwaliteiten zijn 'nature', aangeboren en te ontwikkelen.
Hoe duidelijker het beeld is dat we van onze kernkwaliteiten hebben, des te bewuster we die kunnen laten doorstralen in ons leven. Wie als kernkwaliteit bijvoorbeeld 'doorzettingsvermogen' heeft, weet dat hij juist in kwesties waar een lange adem nodig is, goed zal kunnen functioneren. En hij weet ook dat dit 'vasthouden' iets is dat hij altijd zal kunnen, zowel op z'n werk als in de privésfeer. Of hij dat in zijn privéleven ook zal doen is een andere zaak. Iedereen is geboren met een aantal kernkwaliteiten, maar daar blijft het niet bij, want als logisch gevolg van elke kernkwaliteit krijg je er automatisch een drietal cadeautjes bij.
Het eerste is je valkuil, het tweede je uitdaging en het derde je allergie.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Voordat u het spel gaat spelen, zal iedere deelnemer de basisprincipes van het kernkwadrant moeten kennen. Zij staan in de handleiding van het spel en ik vat ze summier nog even voor u samen: iedereen beschikt over eigenschappen waarin hij/zij uitblinkt, de zogenaamde kernkwaliteiten. Een teveel van deze goede eigenschap is een valkuil; het positief tegenovergestelde van de valkuil is de uitdaging. De valkuil herken je vaak aan je allergie voor het teveel van die eigenschap bij een ander. Als voorbeeld: wanneer je kwaliteit daadkracht is, is het teveel daarvan, de valkuil, drammerigheid. De uitdaging is geduld en de allergie is passiviteit.
Voor wie dit te snel gaat, zijn de basisprincipes na te lezen op de website van het spel www.steljeeensvoor.eu. Daar zijn ook de spelregels te vinden, maar zonder alle dobbelstenen, kaartjes en het bord bij de hand te hebben is daar waarschijnlijk niet uit wijs te worden. We hadden een paar rondjes nodig om door te krijgen wat de bedoeling was en dan nog blijft het opletten om alle aanwijzingen goed op te volgen. De uitkomst van de drie dobbelstenen leidt via een aantal kaartjes naar een opdracht. Deze is soms leuk en brengt dynamiek in de groep, maar soms is deze ook zo ingewikkeld dat het meer op een oefening tekstverklaring begint te lijken.
Op de website is ook het scoreformulier te downloaden, handig wanneer het bijgeleverde vol is. Eerlijk gezegd hebben wij de puntentelling gelaten voor wat het was. Eerst, omdat het ons niet duidelijk was; uiteindelijk ,omdat we het zonder de scores zeker zo leuk vonden. De spelregels hebben we ook al snel aan onze laars gelapt en dat is helemaal legitiem, want in de handleiding vonden we de aanmoediging om vooral onze eigen varianten te bedenken. Er worden zelfs nieuwe varianten op de website beloofd, hoewel ik die nog niet kon vinden.
Om het spel te verkennen heb ik het eerst met z'n tweeën gespeeld. Dat is prima om door te krijgen hoe het werkt, maar voor een leuke interactie heb je minstens vier personen nodig.
Toen ik het met drie vrienden speelde, hebben we zonder meer een leuke middag gehad. We kwamen veel over elkaar te weten, hebben gelachen en hoewel we soms melig werden van de opdrachten, werd het ook serieus en verhelderend. En wanneer de opdrachten zo ingewikkeld waren dat we er niet uitkwamen, verbroederde dat weer wel.
We vroegen ons af of dit spel voor iedereen leuk te spelen is. Om te beginnen veronderstelt een aantal opdrachten dat je elkaar al kent, omdat je eigenschappen bij elkaar moet herkennen of benoemen. Iedereen moet bereid zijn om zich (ook van zijn minder fraaie kant) te laten zien en soms kunnen de opdrachten erg confronterend zijn doordat ze heel persoonlijk zijn. En voor de wat ouderen onder u: vergeet vooral uw leesbril niet.
Uiteindelijk hadden we een erg leuke middag, maar ik blijf me afvragen of dat nu door het spel kwam - of, dat ik gewoon leuke vrienden heb.
|