Originele titel: The time paradox
Philip Zimbardo & John Boyd
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Kosmos
|
|
Gewicht:
|
450 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
320
|
|
ISBN:
|
90-215-4539-X
|
|
ISBN-13:
|
978-90-215-4539-4
|
|
Categorie:
|
Tijd & Kalenders
|
|
Richtprijs:
|
€ 17,95
|
Korte Inhoud
Iedere keuze van betekenis, iedere belangrijke beslissing die wij nemen wordt bepaald door onze waarneming van tijd. Dat is de meest invloedrijke factor in ons leven en toch zijn wij ons daar nauwelijks van bewust. In dit fascinerende boek tonen Philip Zimbardo, de bekroonde voormalige voorzitter van de American Psychological Association, en zijn onderzoekspartner John Boyd aan dat:
- de manier waar wij tijd waarnemen net zo uniek is als een vingerafdruk
- dit individuele tijdsperspectief ons leven en de wereld om ons heen bepaalt
- veel geestesziekten voortkomen uit een verwrongen waarneming van tijd
- al onze tijdzones op elkaar inwerken en nationale culturen en economieën creëren
- u door dit boek kunt ontdekken in welke tijdzone ú leeft en deze kunt veranderen
'De tijdparadox' biedt een uiterst lezenswaardige, wetenschappelijk gedegen kijk op een onderwerp dat ons allemaal bezighoudt.
Het doet de nieuwe psychologie van tijd uit de doeken en laat zien waarom het nodig is dat wij dit wezenlijke bestanddeel van ons leven zo goed mogelijk doorzien.
Uittreksel
Blz. 9: Waarom tijd van belang is - Uw tijd is eindig
In de achttiende eeuw creëerde een geheimzinnig genootschap van mannen een gruwelijk gedenkteken voor het belang van tijd in het schemerige, stoffige souterrain van de Santa Maria della Concezione, een onopvallende kerk boven aan de Spaanse Trappen in Rome. Net als bij de grootse Sint-Pieter, die zich daar vlakbij verheft, zijn de nauwe muren van de Santa Maria della Concezione bedekt met losse, kleurige steentjes waaruit buitengewone mozaïeken naar voren komen. Anders dan bij de Sint-Pieter zijn de decoratieve steentjes die de krappe randen van de Santa Maria della Concezione tooien niet van gekleurd glas gemaakt, maar van verbleekt menselijk bot. Honderden opeengestapelde schedels vormen Romeinse bogen.
Duizenden afzonderlijke wervels vormen ingewikkelde mandala's. Kleinere botten, misschien van handen en voeten, vormen kandelaars waarin lampjes zitten. Aan het plafond bungelt het complete skelet van een kleine jongen die de weegschalen van de gerechtigheid in zijn benige handen houdt. En volledig geklede monniken met de verweerde huid nog intact wachten in peinzende houdingen op de eeuwigheid. Het spektakel is zowel angstaanjagend als betoverend.'
Kapucijnen, die vooral bekend zijn doordat ze de naam van hun opvallende monnikskap aan een met schuim bedekte koffie - cappuccino - hebben gegeven, gaven vierduizend van hun overleden broeders een herbegrafenis in deze kelder omdat hun eerdere 'laatste rustplaats' had moeten wijken voor nieuwbouw. Ondanks het indrukwekkende thema ervan ademt de bijna surrealistische crypte van de kapucijnen met zijn uitgestalde lichamen de sfeer van de set van een Hollywoodfilm of van een doorwrocht Halloweendecor. Voor de meeste bezoekers is de crypte een bezienswaardigheid, geen plaats voor serieuze contemplatie, en elk jaar schuifelen er toeristen doorheen terwijl ze aan de doden voor hun neus minder aandacht schenken dan aan de kunstwerken in de nabijgelegen Vaticaanse musea.
Voor iemand die niet popelt om naar het volgende mirakel op zijn reis te snellen, wordt hier een diepere boodschap onthuld. Zo ontwaarde een van de auteurs, John Boyd, toen hij een onverwachte vrije middag had om de crypte van de kapucijnen te bezoeken, een inscriptie op de vloer aan de voet van een hoop beenderen: Wat u nu bent, waren zij eenmaal ook. En wat zij zijn, zult u ook zijn.
Toen hij dat vloeiende opschrift van zestien simpele woorden las, botsten verleden en toekomst op het heden. Voor even waren de skeletten niet langer historische curiosa, maar waren het medereizigers op de eindige reis des levens geworden - onze gelijken. Vierhonderd jaren van zonsopgangen en zonsondergangen, vijftienduizend dagen van banketten, hongersnoden, oorlogen en vrede scheiden ons niet langer, maar worden even irrelevant als de opgedroogde huid en de ivoorkleurige botten van de monniken, het middeleeuwse Latijn dat ze spraken of de stijl van hun pijen. De inscriptie legt ons geraffineerde psychische vermogen bloot om datgene te negeren - zelfs te ontkennen - waar we niet omheen kunnen: onze tijd op aarde is eindig. In één oogopslag van het kosmische oog zullen wij ons voegen bij de miljarden voorouders die hebben geleefd, zijn gestorven en zijn opgegaan in de hoop beenderen hier pal voor ons.
De crypte herinnert ons, de levenden, plechtig aan onze uiteindelijke bestemming. Terwijl de andere attracties van Rome het levenswerk tonen van enkele van 's werelds grootste kunstenaars, bewaart deze crypte overblijfselen van de levens zelf. Als de botten konden praten, zouden ze de verhalen vertellen van duizenden aspiraties koesterende Leonardo's, Michelangelo's en Rafaëls die hier liggen. Toch is de stilzwijgende boodschap van de crypte niet de waarschuwing dat wij ons op de dood moeten voorbereiden, maar een hartstochtelijk pleidooi dat wij het leven dat we nu leiden zinvol en ten volle zullen besteden. Dat is het onderwerp van dit boek: tijd en uw leven - hoe u uw relatie ermee kunt intensiveren, verdiepen en zelfs opnieuw uitvinden met behulp van de opwindende nieuwe ontdekkingen die wij in ons meer dan dertig jaar durende onderzoek naar tijd hebben gedaan. Wij willen met u een nieuwe wetenschap en psychologie van de tijd delen die we hebben ontwikkeld op basis van persoonlijke, wetenschappelijke en experimentele naspeuringen. Uw persoonlijke houding tegenover de tijd en de houding die u deelt met mensen om u heen, hebben een enorme uitwerking op de hele menselijke natuur, en toch wordt het belang ervan door de meeste mensen - academici én leken - niet naar waarde geschat. Dat is de eerste tijdparadox: je houding ten opzichte van de tijd heeft een intense invloed op je leven en je wereld, en we beseffen dat zelden.
In de loop van ons werk hebben wij zes belangrijke houdingen tegenover de tijd, of tijdsperspectieven, vastgesteld. We zullen u eerst helpen uw persoonlijke tijdsperspectief te bepalen en daarna zullen we oefeningen geven die bedoeld zijn om uw tijdsoriëntatie te verruimen en u te helpen uw kostbare tijd optimaal te benutten. Als onze opzet slaagt, zult u leren hoe u negatieve ervaringen in positieve kunt omzetten en hoe u de positieve ervaringen nu en in de toekomst kunt uitbuiten zonder dat u vervalt in blinde devotie voor een van beide. Daarin is een tweede belangrijke tijdparadox vervat: een gematigde houding tegenover het verleden, het heden en de toekomst is heel gezond, terwijl een extreme houding neigingen verraadt die, zoals te verwachten is, tot ongezonde leefpatronen leiden. Ons doel is u te helpen gisteren terug te winnen, van vandaag te genieten en de baas over morgen te zijn. Daarvoor zullen we u nieuwe ma¬nieren aanreiken van zien en werken met uw verleden, heden en toekomst.
In de loop van drie decennia hebben wij onze vragenlijsten aan meer dan tienduizend mensen voorgelegd. Collega's in meer dan vijftien landen in de hele wereld hebben de lijst bij nog eens duizenden mensen gebruikt. Het loonde de moeite te zien hoe mensen dit overzicht hanteren en gaan beseffen dat ze hun stroom van persoonlijke ervaringen verdelen in mentale categorieën of tijdzones. In deel 1 presenteren we onze ontdekkingen in brede zin, daarna gaan we in op de vraag hoe deze perspectieven kunnen worden aangewend voor een betere gezondheid, gunstigere investeringen, meer succes in carrière en zaken, en meer plezier in uw persoonlijke relaties.
We hopen dat uw ontdekkingen u in staat zullen stellen betere, andere manieren van leven te vinden, u te ontdoen van drukkende, verouderde of afgezaagde gedachten en handelingen waartoe uw oude perspectief u verplichtte.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Philip Zimbardo is emeritus hoogleraar psychologie aan de Stanford University. John Boyd promoveerde bij Zimbardo en is onderzoeksbegeleider bij Google. Hij laat zien dat als je op het internet zoekt naar het woord 'time' je meer dan zeven miljard hits vindt. Daarmee is het woord 'time' het meest gangbare Engelse naamwoord, gevolgd door 'person', year', 'way' en 'day'. Hoewel 'time' dus het meest gangbare woord is, verhouden geen twee personen zich identiek ten opzichte van tijd.
Uw tijdsperspectief weerspiegelt houdingen, overtuigingen en waarden die met tijd samenhangen. 'De tijdparadox' beschrijft daarom zes relaties (tijdsperspectieven) met tijd: verleden-negatief, heden-hedonistisch, toekomst, verleden-positief, heden-fatalistisch en transcendente toekomst. Aan de hand van een tweetal, door de schrijvers ontwikkelde testen, kunt u uw eigen tijdsperspectief bepalen; de Zimbardo Time Perspective Inventory (ZTPI) en de Trancendental-future Time Perspective Inventory (TFTPI). Brengt u bijvoorbeeld meer tijd door met nadenken over het verleden, heden of toekomst? Zijn uw gedachten positief of negatief wanneer u hierover nadenkt? Blij of droevig, hoopvol of bevreesd? Uw tijdsperspectief reflecteert uw gedachten, gevoelens en gedragingen in feitelijk alle aspecten van uw leven.
Naast individuele tijdsperspectieven bestaan er ook collectieve. In hoofdstuk 10 geven de auteurs een interessante visie op de ENRON-affaire aan de hand van tijdsperspectieven. Op dinsdag 6 februari 2001 werd ENRON Corporation door het tijdschrift Fortune voor het zesde opeenvolgende jaar uitgeroepen tot het meest innovatieve bedrijf van Amerika. ENRON stond ook in de top twintig van Fortune van meest bewonderde bedrijven, kwaliteit van management, kwaliteit van producten en diensten en werknemerstalent. Een bedrijf van zeer intelligente en vermoedelijk aanvankelijk goedbedoelende mannen en vrouwen die hard hadden gewerkt om een zeer succesvol bedrijf op poten te zetten. Eerst deden ze dat door goede zakelijke besluiten te nemen die resulteerden in een serie positieve kwartaalcijfers. Naarmate ze ENRON opbouwden, verzwakte het toekomst-tijdsperspectief dat aan hun aanvankelijke succes had bijgedragen. In plaats daarvan construeerden ze een heden-hedonistisch tijdsperspectief door groepsconsensus. Ze gaven prioriteit aan het nu ten koste van de toekomst. Later in datzelfde jaar op 2 december vroeg ENRON Corporation faillissement aan.
De gokindustrie kent als geen ander het belang van tijdsperspectieven. Vanaf het moment dat u een casino in Las Vegas binnenstapt, gaat u een tijdloze wereld van heden-hedonisme binnen, waarin de toekomst niet bestaat. De temperatuur, de verlichting en het geluid zijn 24 uur per dag hetzelfde. Er zijn geen klokken en geen laatste waarschuwingen van barmannen. Want als we op het nu zijn gericht, zijn we geneigd andere keuzes te maken dan wanneer we op de toekomst zijn geconcentreerd.
'De tijdparadox' staat vol met interessante wetenschappelijke feiten en feitjes. Zo heeft onze lichaamsklok een ritme van 24 uur en 11 minuten, levert ieder punt IQ gemiddeld 425 dollar aan inkomen op en levert een verschillend tijdsperspectief vaak misverstanden op binnen relaties. Ook is het bruto nationaal product van overwegend protestante landen hoger dan dat van overwegend katholieke landen en hebben hulpprogramma's vaak een toekomstgerichte inhoud en sluiten daardoor nauwelijks aan bij de problematiek van de doelgroep, die veelal op het heden-hedonistische tijdsperspectief gericht is.
Het is interessant en verrassend om verschillen tussen mensen en organisaties uitgedrukt te zien in houdingen ten opzichte van tijd. Maar helaas is het een wat rommelig boek geworden, waarin wetenschappelijke gegevens afgewisseld worden met gewone prietpraat. Bladzijde 285 begint bijvoorbeeld met tips om uw tijdsperspectief in balans te brengen. Ten eerste moet u minder, niet meer doen! (prietpraat dus). Maar er volgt verder geen tweede, laat staan derde of meerdere tips. Dat is jammer en doet afbreuk aan het interessante gegeven. Kortom: meer een boek voor grazers dan voor jagers!
- Arie Buvens -
Philip Zimbardo als John Boyd schetsen een prachtig historisch perspectief van het onderwerp 'tijd'; gelardeerd met een groot aantal illustratieve citaten. De auteurs hebben beide een grote staat van dienst in de wetenschappelijke wereld van de psychologie. Ze hebben heel veel onderzoekservaring en koppelen die aan hun praktische ervaring, zoals voor het ontwikkelen van verschillende tijdstesten.
Zimbardo en Boyd beschrijven in 'De tijdparadox' de zes meest gangbare tijdperspectieven in de westerse wereld. Dit doen ze vanuit alle mogelijke invalshoeken: geld, geluk, de beurs, het casino en de politiek om er enkele te noemen. Het spectrum is zo groot, het lijkt wel of dit een alles omvattend boek had moeten worden over het thema tijd. Van het verklaren van zelfmoordterroristen tot het leven in den eeuwigheid... Als lezer voel ik me dan verloren en probeer houvast te zoeken bij de inhoudsopgave, die overzichtelijk en helder is opgesteld.
Naast de wetenschappelijke feiten, historische schetsen en vele citaten staan er ook een aantal testen in het boek. Aardig om in te vullen en zodoende te weten te komen 'welke type u bent'. Zo is mijn score op de TTPI 2,8. Helaas geven de auteurs geen toelichting bij de uitslagen.
Ik wilde graag aan de gang met het thema tijd en wat het mij persoonlijk op kan leveren, maar vind geen ingang. Ik heb het boek aangeschaft als geschenk voor mezelf. 'Wat heb ik met tijd en wat heeft tijd met mij?' zijn de vragen die ik mezelf gesteld heb voordat ik het boek begon te lezen. Ik ben veel wijzer geworden, maar niet over mezelf wat betreft het thema tijd! Door het ontbreken van zicht op prioriteit raakte ik bovendien gaandeweg het boek mijn plezier in het lezen kwijt.
Het boek doet dus geen recht aan de ervaring en status van de auteurs. En zoals Arie Buvens al in zijn recensie schreef: 'Interessante materie, helaas wat rommelig opgeschreven'. Het is namelijk geen studieboek, geen naslagwerkén geen 'do it yourself'-boek. Hoofdstuk 11, 'Uw psychologische klok opnieuw instellen', is bijvoorbeeld het eerste hoofdstuk waarin de auteurs mij aan de hand van een inleiding een kader schetsen. Dan kan ik ook van hun hulp gebruikmaken om de tijdparadox te omarmen en ervan te profiteren. Hoewel ik het zo nu en dan pakt om onderdelen opnieuw te beleven, heb ik me door het boek 'heengegeten'.
- Christel Deckers -
|