|
- Twee kleine jongens waren in een traditioneel verbaal gevecht verwikkeld, eigen aan hun leeftijd.
- "Mijn vader is beter dan jouw vader!"
- "Nee, dat is hij niet!"
- Mijn broer is beter dan jouw broer!"
- "Nee, dat is een leugen!"
- "Mijn moeder is beter dan jouw moeder!"
- "Oeps! Daar zeg je wat... - want, mijn vader beweert net hetzelfde..."
- Een 60-jarige vrouw bezocht een arts en vroeg naar anticonceptiepillen.
"Maar op jouw leeftijd heb je die toch niet nodig," antwoordde hij.
Daarop verklaarde ze dat ze die pillen onlangs had uitgeprobeerd en sindsdien veel beter kan slapen.
"Maar anticonceptiepillen bevatten geen kalmeringsmiddelen;" replikeerde hij.
"Nu weet ik wel niet wat er in die pillen zit, maar ik geef ze aan mijn dochter vooraleer ze 's avond uitgaat, en ik kan jou verzekeren, beste dokter, dat ik dan veel beter slaap, veel, veel beter."
- "Je moest beschaamd zijn," verweet een moeder haar dochter. "Al jouw vriendinnen zijn al gescheiden en jij bent nog niet eens getrouwd!".
- "Vooraleer we gaan huwen," zei de jongeman tegen zijn verloofde, "wil ik graag enkele slippertjes uit mijn verleden aan jou bekennen..."
"Maar enkele weken geleden heb je er reeds alles over verteld," antwoordde ze.
"Ja, mijn liefste," verklaarde hij, "maar dat was wel enkele weken geleden..."
- De receptie was afgelopen en het pasgehuwde koppeltje haastte zich naar het hotel van hun dromen. Daar aangekomen bestelden ze een fles champagne en trokken naar de vooraf geboekte luxueuze bruidskamer. De bruidegom keek al uit naar wat komen zou, maar zij nam een stoel, plaatste die aan het raam, ging erop zitten, en keek naar de sterrenhemel.
"Kom je niet in bed?" vroeg de ongeduldige echtgenoot.
"Nee," annonceerde ze. "Mijn moeder zei me dat het mijn allermooiste nacht van mijn leven zou zijn, en ik wil er geen minuut van missen."
- Een optimist is een persoon die naar een huwelijk uitkijkt. Een pessimist is een gehuwde optimist.
- Zo kennen we een man die iets dermate verdacht vond toen zijn vrouw een tweeling baarde en dan ook razend kwaad werd omdat slechts één van twee op hem geleek.
- "Schat," fluisterde ze, "zult je nog van mij houden nadat we gehuwd zijn?"
Hij dacht er een tijdlang over na, en antwoordde: "Ik denk van wel. Ik was altijd vooral verzot op gehuwde vrouwen."
- "Edelachtbare" zei de radeloze vrouw - en, naar haar man wijzend, vervolgde ze met:"hij wil me geen geld geven om onze vier kinderen te voeden en te kleden."
"Jongedame," antwoordde de rechter, "ik zal ervoor zorgen dat je elke week minstens honderd euro krijgt."
Waarop de echtgenoot enthousiast reageerde met: "Oh, dat is tof, edelachtbare! En ik van mijn kant zal er zo nu en dan weleens enkele euro's aan bijdragen."
- Wanneer de feeks aan de weet kwam dat haar echtgenoot een vriendin had, riep ze uit: "Wil dat zeggen dat je genoeg aan mij hebt gehad!?"
"Nee, mijn liefste," antwoordde hij: "het betekent dat ik van jou nooit van iets genoeg heb gehad."
- Een gelukkig getrouwde vrouwenversierder wist zijn liefdesavonturen met de volgende woorden te rechtvaardigen: "Mijn vrouw trekt het haar niet aan waar ik mijn appetijt vandaan haal, zolang ik maar naar huis kom om te eten."
- Terwijl ze samen in de trein stapten, zei de ene vriend tegen de andere: "Dag Jef, hoe gaat het met jouw vrouw?", waarop de andere antwoordde: "Prima, John! En hoe gaat het met de mijne?"
- Vooraleer Koning Arthur ten oorlog trok, zorgde hij ervoor dat zijn vrouw Guinevere een kuisheidsgordel droeg. Aan de geknielde Ridder Lancelot werd de sleutel toegewezen. Daarna vertrok de koning te paard.
Hij was nog een 3 kilometer verder toen hij achter zich hoefgetrappel hoorde, omkeek en een gehaaste Lancelot opmerkte.
"Is er een probleem, Lancelot?"
"Ja, Sire, want u gaf mij de verkeerde sleutel!"
- In een café zei de ene klant tegen de andere: "Tweemaal ben ik gehuwd geweest, en nooit zal ik nog trouwen. Mijn eerste vrouw stierf nadat ze giftige champignons had gegeten, en de tweede aan een schedelbreuk."
"Oeps! Dat is spijtig," zei de vriend, "hoe is dat gebeurt?...."
"Ze wilde haar champignons niet opeten."
- "Aanhoor dit", grinnikte de man, "onze meest belachelijke conciërge beweert dat hij met elke vrouw die deze appartementenblok bewoont in bed is gekropen, behalve met één..."
Zijn vrouw moest er eventjes bij nadenken, en zei dan: "Volgens mij moet dat wel die verwaande mevrouw Pietersen zijn vanop de twaalfde verdieping."
- Eén van onze beste vrienden loopt een reëel probleem rond. In zijn brievenbus ontving hij een bericht, waarop "Indien je er niet mee stopt met mijn vrouw te vrijen, maak ik jou af!" stond te lezen. Het probleem is, dat de man zijn naam er niet onder had geplaatst...
- Een hard geklop op de deur verraste de twee geliefden.
"Snel! Dat is mijn man!", riep de doodsbange vrouw uit. "Spring uit het venster! Snel!"
"Maar we bevinden ons op de dertiende verdieping," zei de naar adem snakkende Casanova.
"Spring!" schreeuwde ze uit volle borst uit. "Dit is niet het moment om bijgelovig te zijn!"
- De verontwaardigde man ontdekte zijn vrouw met een andere man in bed.
"Wat betekent dit allemaal!?" riep hij uit, "en wie is die gast!?..."
"Dat lijkt me een meest terechte vraag," zei de vrouw, rolde zich om en vroeg: "Wat is jouw naam?"
- "Bedrieg jij jouw vrouw?" vroeg de psychiater.
"Wie anders?" antwoordde de patiënt.
- Koning Arthur, die van plan was om een twee jaar lange trektocht te gaan maken, gaf aan Merlijn de Tovenaar het bevel om een kuisheidsgordel voor Guinevere te vervaardigen die ze dan de gehele tijd moest kunnen dragen.
Merlijn kwam met een meest onorthodox ontwerp af - want, daar waar het zou moeten afgesloten zijn, was er een grote opening te zien.
"Dit is absurd!", zei Arthur, "het is niet functioneel!"
"Toch is het," antwoordde Merlijn, waarna hij er een reserve magische toverstok in stak en Arthur merkte hoe iets dat op een guilottine geleek het in tweeën sneed.
"Ingenieus!" riep de koning uit, en nadat Guinevere de gordel werd aangebonden, vertrok hij in volle gemoedrust.
Toen Arthur twee jaar later terugkwam, ontbood hij zijn Ridders van de Ronde Tafel, waarbij hij hen één voor één naar de hofarts verwees.
Zijn frons werd strenger en strenger toen hij hoorde dat ze allemaal verwond zijn geraakt; allemaal, behalve één van hen, namelijk: Lancelot.
"Ridder Lancelot, jij bent de enige die de kuisheid van Guinevere niet heeft aangevallen. Jij hebt de eer van de Ronde Tafel hooggehouden en daarom ben ik zo fier op jou. Je zult dan ook worden beloond. Je verkrijgt eender wat dat tot ons koninkrijk behoort. Benoem het, en je bezit het. Uit jouw wens, beste Sir Lancelot..."
Maar Lancelot stond er sprakeloos bij...
|