Elke mens streeft naar geluk en eenieder tracht het op zijn manier te ervaren en te verwezenlijken. De mens jaagt het geluk na. En, als één manier niet werkt, tracht hij er een andere voor in de plaats te vinden. Nochtans zal hij, ondanks al zijn pogingen, er spijtig genoeg nooit in slagen dat geluk te ervaren. Op zijn zoektocht naar permanent geluk zal hij vele ontgoochelingen oplopen - en, als hij toch een sprenkeltje geluk ervaart, zal het ontegensprekelijk slechts van korte duur zijn, zeer kort zelfs.
De hoofdreden hiervan is, dat geen mens beseft - ik bedoel: met zijn gehele wezen - dat hij een lichaam heeft, maar dat hij dat lichaam niet is. Zijn ego, dat dat lichaam regeert, tracht het geluk te ervaren via bezit. De mens die in termen van bezit denkt, leeft in de veronderstelling dat bezit hem het geluk zal brengen dat hij zoekt. Niets is minder waar. Aards bezit, in welke vorm ook, is vergankelijk. En iets dat vergankelijk is, is niet blijvend, niet permanent. Bezit kan worden afgenomen, het kan verloren geraken, het kan worden kwijtgespeeld, het kan - net als ons lichaam - aftakelen, afsterven en vergaan, et cetera. Het gevoel van 'geluk' dat nu in ons opkomt, zal vrij snel verdwijnen. Alles wat een begin heeft, heeft een einde - en, alles wat een einde heeft, leidt geen echt, permanent bestaan. Enkel datgene dat onvergankelijk, en dus eeuwig is, kan écht worden genoemd. Al het andere is tijdelijk en dus onecht. Zelfs jouw tijdelijke lichaam. Nu ben je er, morgen misschien niet meer.
Het soort van geluk dat de mens eventueel kan ervaren is een instinctief, emotioneel geluk. Het is gebaseerd op sensaties die van buitenaf in de vorm van prikkels ons lichaam via de zintuigen binnenstromen waarop de hersenen automatisch reageren en de nodige chemische stoffen afvuren - met de nadruk op het woordje 'automatisch'. Of, het is een denkbeeldig geluk, omdat de mens het zich inbeeldt, en die inbeelding kan jarenlang aanslepen. In psychiatrische instellingen treffen we menselijke wezens aan die zich verbeelden dat ze de een of andere beroemdheid, godheid, of martelaar zijn, en voelen zich daarbij heel gelukkig. Neem hun lijden weg, en ze worden ongelukkig.
Ook prikkels, die we als positieve sensaties ervaren, kunnen ons het valse gevoel geven van geluk. Dat gevoel is duidelijk afhankelijk van stemmingen die door de invloeden van buitenaf ons lichaam binnentreden en in elektrische prikkels worden vertaald. Dit heeft dan ook het resultaat dat het aan schommelingen onderhevig is. En deze vorm van geluk moet permanent door nieuwe prikkels, ook weer komende van buitenaf, worden gevoed. Een mens kan zelfs verslaafd worden aan het zoeken naar en het opnemen van die prikkels. Wetenschappelijk is het al lang bewezen dat onze hersenen ons lichaam dicteren wat we moeten zien, denken, voelen en gewaarworden. Kortom, hoe je het ook vertaald: het is geen écht, blijvend geluk.
Wegens het feit dat je een lichaam hebt, maar dat lichaam in het geheel niet bent, kan waar geluk nooit via dat lichaam worden ervaren. Het kan wel sporen in ons lichaam nalaten, dat wel. Een soort van 'naweeën'. Elk lichamelijk streven naar geluk leidt dan ook onvermijdelijk naar de een of andere vorm van lijden. De gehele leer van Boeddha draait rondom dat thema. Boeddha, die 2.500 jaar geleden leefde, ontdekte dan ook een alchemistische manier om het loodzware menselijke lijden om te zetten in goudkleurige verlichting. Deze alchemistische manier kan worden toegepast tijdens het beoefenen van 'meditatie'.
Geloof me, of niet: écht geluk kan slechts via jouw 'Ware Ik' worden bereikt. Met andere woorden: via jouw Innerlijke Zelf. In het kort (en voor mensen die dit kunnen begrijpen): Waar geluk is een Zijns-toestand dat geheel los staat van jouw fysieke lichaam.
Opgepast: jouw Innerlijke Zelf mag niet met behulp van jouw verbeelding worden gecreëerd - want, mentale voorstellingen kunnen de waarheid niet evenaren, hoogstens vervormen, en ze zullen gegarandeerd nieuwe illusies aantrekken. Elk Innerlijk Zelf beschikt over bepaalde eigenschappen. Je vindt ze in boeken, bijvoorbeeld. Geen gewone boeken, die tot de grote massa worden gericht en waarvan het commerciële aspect er vingerdik op ligt. Deze boeken spreken de menselijke verbeelding aan, dompelen mensen in diepere slaap opdat ze van een betere toekomst kunnen dromen, en daarenboven verstoren ze de innerlijke rust waar iedereen zo naar snakt. Ik spreek over boeken die handelen over, of geschreven zijn door, een Gurdjieff of een Maharaj. Feit is: ofwel ervaar je die eigenschappen, ofwel niet. Met andere woorden: als je ze niet ervaart, beschik je dus nog niet over een Ware Ik, gegarandeerd. Streef ernaar en dan ben je het geluk zelve.
Ofwel 'Ben je', oftewel 'Ben je Niet'. 'To be or not to be, that's the question' kan jouw lijfspreuk worden. Wat denk je? Is 'to be or not to be' de vraag, of eerder het antwoord? Met andere woorden: 'Wees het Geluk zelve' en de Vraag en het Antwoord versmelten tot één. Net zoals Yin en Yang, die ooit elkaars tegenpolen waren, tot dat Ene kristalliseren.
|