Stilte,

Het landschap fietst langs mij heen..
Moeiteloos en zonder gewicht
wordt alles door de ruimte gedragen
zonder doel en in stille devotie..
De ruimte voelt als een aanwezigheid
in haar dimensieloze volheid..
Ik ben niet meer dan een lege getuige..
Het licht is zacht en doordringt alles
als een oneindig ingetogen ademgloed..
Niets lijkt te bewegen uit zichzelf
maar wordt gedragen door oneindigheid..
De zon zakt langzaam weg in een roes
alsof ze genoeg van de dag heeft gedronken..
De stilte wordt enkel verraden door een avondgebed
van vogelgezang en ruisende bladeren..
Ergens in de verte klinkt er een roepende stem
die als een echo weg sterft in de avondrust..
Niets kan deze magische zuiverheid verdringen..
Een brug en haar klaterende metgezel
glijden als een avondgroet onder mij heen..
Schitteringen liggen over haar stromend gewaad..
Vloeibare parels die ze meeneemt in haar dromen
als herinnering aan de ondergaande zon..
Het fietsen is als een langzaam opgezogen
worden door het avondrood..
Een oplossen in oneindigheid,
niet in slaap maar in helderheid.

Commentaar

Reageer

Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.

Mijn naam:
Mijn e-mail adres:
Mijn commentaar:
Verificatie:	Typ de code hierboven in:

Adverteren
Zoek&Vind
Meer

Spiritualia
Contact