Als water voor onze ogen tot niets kan verdampen om wolken te vormen aan de hemel waaruit het als regendruppels terug op aarde kan belanden, Als de schitterende ijskristallen en ijsbloemen steeds maar weer het spel kunnen spelen van verdwijnen en terug verschijnen, Als sterren en planeten tot in de oneindigheid, sterven en geboren worden uit kosmische nevels die eeuwig variëren in verscheidenheid, Als een zaad duizenden jaren lang voor dood kan spelen, en enkele druppels water het tot leven doen springen en de schijn niet meer kan verhelen, Als een cel voor ze verdwijnt haar inhoud, herinnering en leven aan haar opvolger kan laten, Dan sterven wij misschien wel ontelbare doden zonder dat er iets of iemand ooit echt is begraven. En wie weet, misschien lees ik ooit een gedicht van iemand die al lang is gestorven, zonder te weten dat het mijn eigen woorden zijn die tot een onbekende bekende zijn gericht.
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. |
Privacy Statement |
Gedragscode |
Algemene Voorwaarden |
Auteursrecht
|