Leer jouw lichaam te ervaren als een bron van kennis en spirituele groei in 'Embodied spiritualiteit' van Susan Aposhyan.
Eén van de basisprincipes van embodied spiritualiteit (belichaamde spiritualiteit) is dat we allemaal daar moeten beginnen waar we zijn, zoals we zijn, met wat er ook op dit moment in ons lichaam opkomt.
Embodiment staat voor een groter bewustzijn van ons lichaam als bron van kennis en spirituele groei. We benaderen ons lichaam maar al te vaak als een soort apparaat dat we instructies kunnen geven en dat we moeten repareren als het stuk is. We leven vooral vanuit ons hoofd en onderdrukken daarmee de beleving vanuit ons lichaam. Door je hart te openen en je lichaam te voelen, ben je in staat om te ontdekken wat jou beweegt en kun je groeien in spiritualiteit en in welzijn.
Susan Aposhyan weeft inzichten uit verschillende wetenschappelijke, psychologische en spirituele tradities samen tot een praktisch pad naar belichaamde spiritualiteit. De oefeningen, meditaties, visualisaties en tekeningen helpen je bij het vinden van jouw weg op dit pad.
- Susan Aposhyan is een psychotherapeute die al meer dan vier decennia meditatie doceert. Ze heeft een somatisch-cognitieve benadering ontwikkeld, 'Body-Mind Psychotherapie' genaamd, en geeft les aan het Esalen Institute en Naropa University. Haar boek 'Embodied spiritualiteit' volgt op twee reeds eerder verschenen werken.
Aankopen via Bol.com? Of, er eerst iets uit lezen? Klik dan op deze link!
Waarom is belichaamd-zijn belangrijk?
Susan Aposhyan: Zolang we leven zijn we op het grofste niveau belichaamd. De vraag wordt interessanter als we kijken naar hoe volledig we aanwezig en bewust zijn in ons lichaam. Ik geloof dat we, door diep te voelen en ons lichaam toe te staan al onze ervaringen te verwerken, kunnen toewerken naar een toestand waarin ons lichaam open en ontspannen is, en het leven toelaat zich er doorheen te bewegen.
Wat weerhoudt ons ervan om de fysieke ervaring van ons lichaam in ons hart of bewustzijn toe te laten? Waarom zou het eng aanvoelen om dat te doen?
Onze hersenen zijn luider en oppervlakkiger dominant dan ons hart. Als onze hersenen gevaar opmerken en ze hebben niet geoefend in het onderscheiden wanneer we op het gevaar moeten reageren en wanneer we op ons hart moeten vertrouwen en kalm moeten blijven, dan schakelen de hersenen automatisch het hart uit en moedigen ze ons aan om ons hele wezen af te sluiten om om ons veilig te voelen.
Het hart heeft niet de neiging om zich als dominant te laten gelden. In plaats daarvan voeren de hersenen hun beschermende strategie uit totdat we ons realiseren dat die aanpak niet werkt. De meesten van ons raken gewend aan deze reactieve beschermingsstrategie en merken niet eens dat we ons lichaam hebben gedesensibiliseerd en daarmee ons bewustzijn hebben opgesloten in een enigszins beperkt bereik.
Waarom is belichaamde spirituele beoefening nu zo belangrijk?
Belichaamde spiritualiteit komt van binnenuit, niet van een externe autoriteit. Het moedigt ons aan om te luisteren naar ons lichaam, onze emoties, onze relaties, en ons leven terwijl we onze spirituele zelfen informeren. Deze benadering maakt het mogelijk dat het pad van ieder individu zich op zijn eigen unieke manier ontvouwt. In tegenstelling hiervan kunnen we ons realiseren dat we onszelf onderdrukt hebben teneinde ons te conformeren aan een religieuze vorm. Ik vind het bevrijdend en bevredigend als ik me realiseer dat ik de wijsheid om me heen kan waarderen zonder mijn eigen wezen in gevaar te brengen.
Wat zijn de voordelen van een belichaamd gevoel van eigenwaarde?
Met een belichaamd gevoel van eigenwaarde ervaren we onszelf en onze waarheid, wat we willen en waar we toe worden aangetrokken. Zonder dit, leiden we onszelf enkel en alleen via concepten, volgen we ideeën die ooit goed leken, maar misschien hun relevantie hebben verloren. Wanneer we in contact zijn met onszelf in het moment, hebben we toegang tot de waarheid van directe ervaring.
Deze directe ervaring van het moment is zowel pad als vrucht. We kunnen luisteren naar onze gewaarwordingen en emoties als wegwijzers langsheen het pad. Hierdoor kan onze directe ervaring van het moment zich verdiepen en verbreden, en mogelijk uitgroeien tot een ervaring van verbondenheid met onszelf, ons leven, onze gemeenschap, en uiteindelijk met de tijdloze volheid van het universum, hoe we dat ook conceptualiseren.
Je beschrijft hoe je als kind de uitgestrektheid van de hemel ervoer, en hoe dat je gevoel voor belichaamde spiritualiteit vormde. Hoe kunnen lezers de natuur toestaan om hen te helpen hun eigen geest-lichaam-geest integratie te ontwikkelen?
Ik moedig iedereen aan om op een rustig manier tijd in de natuur door te brengen en te zien wat daar uit voortkomt. Tijdens de pandemie, toen sommige steden mensen vroegen om binnen te blijven, moedigde ik mensen aan om te gaan zitten en uit het raam te kijken waar ze een boom of zelfs een stukje lucht konden zien. Zelfs een kamerplant kan ons iets van de energie en de dimensionaliteit van de natuur bieden. Als jouw geest tot rust komt en je meer kunt voelen, merk dan de kwaliteit(en) van de geest op die je binnengaat terwijl je je verbindt met de natuur. Vraag jezelf af of deze kwaliteiten iets behulpzaams zijn voor jouw evoluerende, spirituele pad.
Soms voelen we ons niet verbonden met ons lichaam. Waarom denk je dat dat zo is, en is er een bepaalde praktijk die je aanraadt om daarmee om te gaan?
In eerste instantie verbreken we de verbinding met ons lichaam uit pijn en ongemak. We hebben de neiging om vrij snel aan deze ontkoppeling te wennen. In de mate dat de mensen rondom ons losgekoppeld zijn van hun eigen lichaam, is dat een sterke versterking. We blijven losgekoppeld uit gewoonte, zowel onze eigen gewoonte als die van de mensen om ons heen. Zelfs de infrastructuur van onze culturen ondersteunt ontkoppeling - auto's, computers, liften, airconditioning, en zo meer.
De beoefening van belichaming, zoals beschreven in het boek, is bedoeld om ons te helpen ons bewustzijn van gewaarwording terug te krijgen en die gewaarwording toe te staan ons terug te leiden naar belichaming.
Welk advies zou je kunnen geven aan lezers die een trauma hebben meegemaakt en voor wie het voelen van hun lichaam triggerend kan zijn?
Als we een beetje bang zijn om ons lichaam binnen te gaan, is het voor de moedigen onder ons mogelijk om langzaam en voorzichtig op zichzelf naar binnen te gaan. Wanneer we echt bang zijn, hebben we het gezelschap nodig van iemand met enige ervaring om ons te helpen om het op een langzame, veilige en voorzichtige wijze uit te voeren en zo onze weg te vinden naar een gevoel van veiligheid en thuiskomen in ons lichaam. Als de meeste mensen eenmaal in het proces stappen, ontdekken we dat het gemakkelijker is, en dus niet zo eng als we het ons hadden voorgesteld.
Hoe kan belichaamde spiritualiteit ons veerkrachtiger, creatiever of compassievoller maken?
Belichaming is de basis van onze veerkracht en creativiteit. Ons lichaam bevat de wijsheid van miljarden jaren leven op deze prachtige planeet. Dat is een enorm compendium van creatieve veerkrachtige reacties op de zovele uitdagingen van het leven. Door op zo'n intiem niveau met onszelf te werken, zien we onze eigen zwakheden en kwetsbaarheid, en door deze erkenning kunnen we niet langer onze eigen menselijkheid bedekken, die van nature nederig en mededogend is. Op deze manier ontdekken we onze geboorterechten van veerkracht, creativiteit en compassie.
