‘Drie vertellingen’ van Gustave Flaubert wordt beschouwd als het hoogtepunt van zijn vertelkunst en werd bij verschijning in 1877 door critici erkend als een meesterwerk.
‘Een eenvoudig hart’, ‘De legende van de heilige Julianus de gastvrije’ en ‘Herodias’ getuigen stuk voor stuk van de intense verwondering waarmee de schrijver aan het eind van zijn leven nog steeds naar de medemens keek. Dat is misschien het mooist zichtbaar in ‘Een eenvoudig hart’, al was het maar om de papegaai van de hoofdpersoon Félicité, een eenvoudige, plichtsbewuste dienstmeid aan wie het leven voorbijtrekt zonder dat er grote dingen gebeuren.
- "Gustave Flaubert (1821-1880) wordt door zijn grote zorg voor stijl alom gezien als een van de allergrootste schrijvers die Frankrijk heeft voortgebracht. Naast 'Madame Bovary' uit 1857 schreef hij de eveneens klassiek geworden romans 'De leerschool der liefde', 'Salammbô' en 'Bouvard en Pécuchet'.
Hij was de zoon van de chirurg Achille Cléophas en zijn vrouw Anne Justines. Hoewel Flaubert op school weinig uitvoerde, hield hij zich al vanaf zijn elfde bezig met literatuur. Hij verliet Rouen in 1840 om in Parijs rechten te gaan studeren.
Omdat hij van het buitenleven hield en het in Parijs niet kon aarden, reisde hij tegen het eind van het jaar 1840 af naar de Pyreneeën en Corsica. Na zijn terugkeer in Parijs deed hij niets anders dan zijn tijd verspillen aan sombere dromen. In 1846 besloot hij in Croisset, een gehucht vlakbij Rouen, een huis te bouwen voor zijn moeder, die alleen was achtergebleven in Rouen, nadat zijn vader en zijn zus Caroline waren overleden. Het was voor hem ook een reden om Parijs te kunnen verlaten en zijn rechtenstudie op te geven. Het huis in Croisset bleef zijn woonplaats voor de rest van zijn leven.
‘Drie vertellingen’ aanschaffen? Of, er enkele uittreksels uit lezen? Klik dan op deze link.
