'Bidden kan je leren' is de titel van het boek, geschreven door Anne van Olst. In eerste instantie dacht ik dat Anne een vrouw was om daarna vast te stellen dat hij sedert 2015 predikant is in het 'Evangelisch Centrum', een christelijke gereformeerde kerk gesitueerd in het Antwerpse Deurne. Daarvoor was hij sinds 2009 predikant in Utrecht-West.
Eind oktober 2015 erkende de Vlaamse overheid de gemeente Antwerpen-Deurne als zelfstandige kerk in België. Dat betekende, dat het salaris van de predikant voor een belangrijk deel door de overheid werd betaald. Anne Van Olst: "Hierdoor werd het mogelijk om een voltijdspredikant te beroepen. Dat was anders een stuk moeilijker geweest. In elk geval had het veel langer geduurd en dat was voor de gemeente niet goed geweest."
Feit is, dat al decennialang heel wat Nederlanders actief zijn in protestantse kerken en organisaties in België, en een vast inkomen is altijd van harte welkom.
Reeds eerder schreef ik meermaals dat de gewone mens niet weet hoe hij moet bidden. Bidden is alvast niet om als een papegaai de van buiten geleerde woorden te prevelen of hardop uit te spreken. Bovendien kan men aan bidders de vraag stellen tot wie of wat dat ze aan het bidden zijn - en, welke garantie ze hebben dat die wie of wat het aanhoort, en er dan ook nog eens op reageert.
Het is dan ook de reden dat de titel van dit boek me aansprak, en graag wilde vernemen welk adviezen die protestantse predikant aan de lezer geeft.
'k Heb het helemaal uitgelezen... Uiteindelijk heb ik er voor mezelf niets uitgehaald, maar voor mensen, die van bidden en gebed weinig of niets afweten, is het een echte aanrader. Zelfs indien je er geen woord van aanneemt, kan het jou tot aandenken aanzetten, en daar gaat het om! Zomaar bidden, is waardeloos. Het hoe en het waarom zijn primordiaal.
Aan het 'OnzeVader', oftewel 'Paternoster', besteedt Anne van Olst zeer veel aandacht door aan elke zin een persoonlijke betekenis te geven. Niet de betekenis die ik eraan geef, maar hij is de predikant, niet ik. De zijne zou eigenlijk waarheidsgetrouwer moeten zijn...
Volgens de evangeliën heeft Jezus Christus het Onzevader aan zijn volgelingen geleerd. Als beginsel daarvan lezen we in Matteüs Hfst. 6, verzen 5-6: "Wanneer gij bidt, gedraagt u dan niet als de schijnheiligen, die graag in de synagogen, (kerken), en op de hoeken van de straten staan te bidden om op te vallen bij de mensen; voorwaar Ik zeg u: Zij hebben hun loon al ontvangen! Maar als gij bidt, ga dan in uw binnenkamer, sluit de deur achter u en bidt tot uw Vader die in het verborgene is en uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u vergelden."
Toen bestonden er nog geen kerken, hé! Om verder te gaan...
Matteüs Hfst. 6, verzen 9-14:
Gij moet daarom zo bidden:
Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw Naam worde geheiligd;
Uw Rijk kome,
Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij vergeven hebben aan onze schuldenaren.
En leid ons niet in bekoring,
maar behoed ons voor het kwaad.
Want als gij aan de mensen hun fouten vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar als gij niet vergeeft aan de mensen, zal ook uw hemelse Vader uw fouten niet vergeven.
Wel maakt Anne een fout die veel geestelijken maken door "En vergeef me mijn schulden" verkeerdelijk te vertalen in: "En vergeef me mijn zonden", hetgeen een bewijs is dat hij het woordje 'schulden' niet écht begrijpt. Geen erg, als jij het maar doet.
Oké, protestantisme is geen katholicisme, en katholicisme heeft dan weeral geen uitstaan met het ware christendom. Zijn boek herschrijven, kan ik niet, omdat mijn interpretatie van 'bidden' en het 'gebed', waaronder het 'OnzeVader' dag en nacht met de zijne verschilt.
Anderzijds is hij doodeerlijk in zijn voorwoord, waarin hij vermeld...: "Er zijn al best veel boeken over het gebed. Natuurlijk heb ik mij afgevraagd of dit boek iets toevoegt. Maar denk eens mee: als je dagelijks bidt, dan neemt het gebed een belangrijke plaats in je leven in. Dan is het toch geen overbodige luxe om bijvoorbeeld elk jaar een boek over het gebed te lezen! Nu, dan kan dit boek nog van pas komen."
Zijn, of niet zijn
Dat hij vanuit het standpunt vertrekt dat elke mens een ziel heeft, begrijp ik best. Ik zie hem als predikant aan mensen het verschil tussen 'ziel' en 'bezieldheid' niet uitleggen, waarbij de aanhoorders tot de logische conclusie komen dat een persoonlijke ziel daadwerkelijk moet verworven worden, en dus op zichzelf niet bestaat..., tenzij in verbeeldingswerelden.
Dit laatste kan slechts begrepen worden nadat je Jezus' woorden: 'Ontwaak!' - 'Ontslaap!' - 'Word wakker!' op jezelf stilaan leert toepassen. Want, die verbeelding is een verlengde van de nachtelijke droomwereld. Weet daarbij dat 'wakker worden' enorm veel tijd in beslag neemt. Het gaat dus niet op een, twee, drie.
Waar Anne het vandaan heeft gehaald, weet ik niet... Wat hij over de ziel schreef, klinkt wel mooi. Indien je het enkele keren luidop leest, zou je misschien het gevoel kunnen verkrijgen dat je een heilige bent. Die woorden luiden: "Bidden wordt wel eens 'de adem van de ziel' genoemd"; een iets, dat hij meermaals herhaalt. Eerst heel voorzichtig, zoals daarnet, maar daarna: "Als bidden de adem van de ziel is, betekent niet-bidden je adem inhouden en dus ademnood."
Ook verder in het boek herhaalt hij de woorden 'de adem van de ziel' alsof het inmiddels een vaststaand feit is geworden.
Een mens moet ergens beginnen. Lees de inhoud van het boek indien je interesse stelt in 'Bidden kan je leren'. Ik bedoel: 'Bidden à la Anne van Olst kan je leren'.
Volg vooral het advies van Matteüs: "Maar als gij bidt, ga dan in uw binnenkamer." Maar ja, dat zijn geen woorden om mensen naar kerken, synagogen, moskeeën en tempels te lokken, hé!
Kortom: dit boek is een aanrader, waaruit je heel veel inspiratie kunt putten!
Meer info? Of aankopen?... Ga naar 'Boekrecensies' of, klik op deze link.
Leren bidden en groeien in gebed - Anne van Olst & Jurjen ten Brinke