In 2011 liet ik al het verschil zien tussen kraantjeswater en 'dood water', zijnde: gedistilleerd water. Geheel onderaan vind je meer links die naar de thema's 'water' en 'ijs' verwijzen.
En, wist je dat ijs niet koud hoeft te zijn? Als je een flinke druk uitoefent op water, dan kun je het laten bevriezen bij kamertemperatuur. Japanse en Koreaanse onderzoekers toonden aan hoe je met die druk ook de vorm van de ijskristallen kan bepalen.
Om een druppel water bij kamertemperatuur samen te persen tot ijskristallen heb je een druk nodig van meer dan 9.000 atmosfeer. De onderzoekers bereikten de benodigde druk door waterdruppels in hun laboratorium samen te persen tussen twee diamanten.
Van 3D naar 2D
Ze plaatsten een druppel met een doorsnee van 0,13 millimeter in de diamantpers. Vervolgens varieerden ze de snelheid waarmee ze de druk op de druppel lieten toenemen en toonden aan dat ze zo de vorm van de ijskristallen konden variëren.
Als het water samengedrukt, wordt met een snelheid van minder dan 0,0013 millimeter per seconde ontstaan er driedimensionale kristallen. Deze ijskristallen hebben de vorm van een octaëder (een regelmatig achtvlak). Onder invloed van hoge druk groeien de kristallen. Na 125 milliseconden, en onder langzaam toenemende druk, is het kristal ongeveer 35 bij 35 bij 35 micrometer groot.
Maar, als de druk sneller toeneemt, verloopt de kristalgroei anders. Er vormt opnieuw een kleine octaëder: doch, na een paar milliseconden beginnen de hoeken uit te stulpen en lijken de zijden naar binnen te keren. En dan – plots – groeit het kristal enkel nog maar in het platte vlak. Dit platte vlak groeit tien keer sneller dan het driedimensionale kristal dat deed. Het is alsof het octaëder-kristalletje razendsnel vleugels krijgt. Na 18 milliseconden onder snel toenemende druk is dit tweedimensionale, snelgroeiende, platte kristal 0,13 micrometer dik en 70 bij 70 micrometer groot.
De onderzoekers zagen dat het vlak groeit vanuit de randen van het driedimensionale kristal, en niet vanuit de hoeken, zoals normaal gesproken het geval is bij groeiende kristallen. Uit computermodellen bleek dat het snelle samenpersen voor een extra hoge druk op de kristalranden zorgt. Daardoor wordt de kristalgroei die richting op ‘geduwd’.
Ingevroren biefstuk
De snelheid waarmee de druk toeneemt, beïnvloedt dus de vorm van de ijskristallen. Die eigenschap kan mogelijk toegepast worden bij het invriezen van etenswaren. Als vlees bij een normale luchtdruk wordt ingevroren, ontstaan er platte, zeshoekige ijskristallen met puntige, naaldvormige hoeken. Die kristallen prikken de cellen en het weefsel van het vlees kapot. Dat verandert de structuur en de smaak van het vlees. Daarom is een biefstuk die ontdooid is nooit zo sappig en smakelijk als een verse biefstuk.
Volgens de onderzoekers is het beter om vlees in te vriezen bij hoge druk. De ijskristallen die dan ontstaan hebben minder puntige hoeken. Onder die omstandigheden zou de kwaliteit van het vlees beter behouden blijven.
Bron: New Scientist
Voor de eclectici: vergeet die biefstuk. Wat de aanmaak van 'extra lichamen' betreft, kunnen we onmogelijk die druk in onszelf bewerkstelligen, maar waar het om gaat is, dat je kristallen kunt vormen zonder dat er koude aan te pas komt.
Waarom zet water uit wanneer men het invriest?
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, gespecialiseerd in Zelfkennis -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Het kan al vanaf 1 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf gratis via Zoek&Vind aanmelden.
- En, je kunt je ook als eclecticus inschrijven! -
(Meer info daarover ?)