Gisteren had ik een diepe conversatie met een jongedame, die tijdens dat gesprek eerlijk toegaf dat ze een ontrouw iemand is, en bovendien openlijk bekende dat ze het niet graag zou hebben dat haar partner - net als zijzelf - vreemd liep - met als resultaat, dat zij haar partner niet vertrouwde, omdat ze zelf niet te vertrouwen was... Kan je je zulk een situatie voorstellen?
Op het gebied van liefde, evenals wat vertrouwen aangaat, hou ik er natuurlijk eigen meningen en levenservaringen op na. Maar, omdat ik niet alles weet, en me dan ook kan vergissen, nam ik het besluit om het internet af te schuimen op zoek naar extra opinies. Vooral de tekst, die op de website van Patricia Meyntjens is gepubliceerd, verdiende mijn volledige aandacht. Daarop las ik het volgende...

Mijn opinie?
Net als hierboven, kan ik over dit onderwerp bladzijden en bladzijden tekst uitschrijven. Nochtans ben ik geen psycholoog, die zijn brood verdient door mensen naar me toe te lokken, en hen de hoop te geven dat alles wel in kannen en kruiken komt. Maar, om het kort te houden...
Draai of keer uit ... Van zodra het vertrouwen geschonden is, is het moeilijk de 'collage' te negeren: net als het blijven aanschouwen van de honderdtallen gelijmde delen van een vaas die ooit in scherven stuk werd geslagen.
Toch zijn er velen die in staat zijn hun wonden te likken en in alle stilte van hun pijnen kunnen blijven 'genieten', meestal omdat ze angst hebben er alleen voor te komen staan. Door de andere persoon te 'verliezen', bijvoorbeeld. In het woordje 'liefhebben' wordt er nu eenmaal veel nadruk gelegd op het onderdeel 'hebben'.
Enerzijds promoten sommige godsdiensten het schenken van vergiffenis, en anderzijds bestaat de kunst er uit om de aangeboren geaardheden van een mens onvoorwaardelijk te aanvaarden.
Dit betekent wel niet dat je je moet laten bestelen door iemand die nu eenmaal met de aangeboren neiging rondloopt mensen te beroven. Aan de ene kant moet je dus alert blijven, en anderzijds moet die andere persoon het aangeborene trachten te overstijgen door er constant en op een bewuste manier controle op uit te oefenen teneinde er meesterschap over te verkrijgen.
De nieuwe vraag, die we ons hierbij kunnen stellen is: "In welke mate zijn mensen daartoe effectief in staat?".
Weet jij het? Of, hou je er andere meningen op na?
Humor fleurt de dingen op
Vrijheid houdt in: keuzes kunnen maken. Het leven is een kwestie van kiezen, en de juiste keuzes maken ... Maar, hoe verlammend zijn ze? "In wezen was vroeger alles beter toen alles veel slechter was," wordt hieronder duidelijk uitgelegd. Mensen huwden en bleven bij elkaar, zelfs in slechtere tijden en onderwijl: een andere keuze maken, was in principe ondenkbaar. Natuurlijk waren er uitzonderingen, maar die waren zeldzaam.
Kortom: mensen betaalden plichtsbewust de prijs voor de keuze die ze eerder in het leven hadden gemaakt.

De moraal van dit verhaal? Breek de bokaal waarin je gevangen bent, en je snakt naar adem. Waar, of onwaar?