Ondanks het feit dat we ondertussen reeds een tijdlang in de 21ste eeuw leven, zijn er nog altijd mensen die heel sterk in spiritisme geloven, en ons wijsmaken - of: wijzer maken - dat ze via een ouija-bord met de geest van een overledene kunnen communiceren. Toegegeven: in de jaren '70 van vorige eeuw stond ik er voor open. Gewoonweg omdat ik het een fascinerend onderwerp vond. Maar, over de jaren groeiden diverse twijfels uit in de vaste overtuiging dat verbeeldingswerelden er veel mee te maken hebben. Toch is er in mezelf een nasmaakje van blijven hangen en de vertaling ervan laat op zich wachten...
Reeds eerder schreef ik dat de psychologische toestand van een persoon bepaalt of hij/zij ja dan neen aan het bestaan van geesten en spoken geloof hecht. Daadwerkelijke bewijzen hoeven er voor die gelovige niet te zijn - en, indien men ietwat fanatieker is ingesteld, zal men zich de verschijningen inbeelden, en er alles aan doen om medemensen ervan te overtuigen. Je mag gerust weten dat ik in mijn leven een tiental van zulke gevallen heb gekend. Enkelen onder hen belandden daadwerkelijk in een psychiatrische instelling.
Tussen haakjes: spoken zijn eveneens verschijningsvormen van overleden personen. Ze worden via de menselijke verbeeldingswereld meestal voorgesteld als kleurloze schimmen - of, als doorzichtige wezens, die door gesloten deuren kunnen zweven of lopen.
Het is niet de eerste maal dat ik mezelf de vraag stel: "Hoe ziet zo'n geest van een overledene er in wezen uit?". Hebben die verschijningsvormen een maag en darmstelsel? Genitaliën en een anus? Een brein? Ogen, neus en oren? En zo meer... Concrete vragen, waar geen mens een antwoord op kan geven, tenzij vanuit die verbeeldingswereld.
Spiritisten, een bijna uitgestorven mensenras, maar ook psychometristen, zien geesten, die netjes aangekleed en gecoiffeerd zijn, alsof ze net van de haarkapper komen. De meeste van die geesten beschikken hoogstwaarschijnlijk over een uitgebreide garderobe - want, de volgende maal dat ze verschijnen, zijn ze misschien anders aangekleed - en, mannen, die eerst een baard droegen, zien er nadien gladgeschoren uit, enzovoorts. En ja: ze hebben een neus waarmee ze kunen ruiken, ogen waarmede ze kunnen zien, oren waarmede ze kunnen oren, een brein waarmede ze kunnen denken, maar ik vermoed dat ze zich nooit moeten ontlasten. Anders gezegd: er zijn anatomische grenzen aan de beschrijvingen.
Ik beweer nu niet dat er geen leven na dit leven kan bestaan, maar wél dat - indien er zoiets is - het niet voor elke sterveling is weggelegd. Ik vermoed zelfs dat er mensen zijn, die tijdens dit leven niet echt leven, maar vrij-wil-lig worden geleefd. Tenslotte moet er volgens mij nu al 'iets' in de mens bestaan vooraleer dat kan 'voortbestaan'. Niet enkel een 'iets', maar ook een voertuig, waarin dat 'iets' - na het afwerpen van het stoffelijke lichaam - binnen de drie dagen kan verhuizen. Een ander soort van lichaam dus. Vooral de woorden: "Laat de doden de doden begraven", en "Breek deze tempel af en in drie dagen bouw ik hem wederom op", spreken boekdelen. Voor mij toch.
Bestaan geesten waarmede we kunnen communiceren? Of, zijn ze producten van een verwarde menselijke geest? De kans is groot dat jij het veel beter weet dan ikzelf - want, ondanks het feit dat ik er nu over schrijf, 'weet' ik het in wezen niet. Daarom deed ik zonet eventjes beroep op jouw 'weten'.
In elk geval zijn er, vooral in het buitenland, nog altijd mediums die spiritistische seances houden. Bij zulke seances kan men dus bij het opdoemen van een geest de vraag stellen: "Is dit de geest van een dode, of is het het onderbewustzijn van het medium, dat, als gevolg van (zelf)suggestie zich voor een geest uitgeeft?". Antwoorden laten zich raden.
De Amerikaanse Tracy Twyman is zo'n spiritiste, en gebruikt sedert 2001 een ouija-bord om occulte mysteriën te exploreren.
Zo nam ze reeds contact op met de Fransman Jean Cocteau (1889-1963), een ex-dichter, romanschrijver, toneelschrijver, ontwerper en filmmaker, met Kaïn - je weet wel: de man die Abel vermoordde, en zelfs met Baphomet: de half mannelijke en half vrouwelijke demon met een bokkenhoofd.
Tracy Twyman beweerde dat Baphomet heel recentelijk verkondigde 'dat de poorten van de Hel' in juli van dit jaar geopend zijn. Van Kaïn leerde ze dat het schaakspel zijn origine vond bij een ritueel spel 'Ageio' genaamd, dat het uit de tijd van Atlantis dateert. Bovendien kwam ze aan de weet dat communicatie met dode mensen, of met geesten, veel gevaarlijker is dan met demonen om te gaan, omdat die geesten de neiging hebben om spiritisten op een negatieve manier te beïnvloeden. 't Is maar dat je het weet...
