Hoe Astrologie terug in eer herstellen - en, kan de dood worden voorspeld?

Zoals jij weet, heb ik een zeer brede interesse, maar astrologie heeft mij persoonlijk nooit geraakt, al heb ik er wel wat over gelezen. Maar wat ik las kon mij nooit bekoren of overtuigen. Zoals je schrijft, zegt Gurdjieff dat astrologie betrekking heef op de essentie. Maar in het cursusboek ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ is maar één directe verwijzing naar wat dit zou kunnen beteken op persoonlijk vlak en dat is op blz. 389-90. We vernemen hoe de vijf betrokken personen ieder verschillend reageren op een door Gurdjieff uitgelokte situatie en dat Gurdjieff dit astrologie noemt en daar moeten we het mee doen.

Dat menselijk gedrag (en ander organisch en anorganisch gedrag), afhangt van de vorm en aard van de substantie waaruit het is samengesteld en deze op hun beurt afhankelijk zijn van de toestand van de aarde en het zonnestelsel, en dit alles uiteindelijk zelfs haar evolutionaire oorsprong vind in het zaad van de Big bang, kan geen enkele geschoolde geest ontkennen. Maar zijn deze factoren praktisch gezien niet oneindig en onvoorspelbaar (ook al zijn ze wetmatig) complex, te complex om werkelijk individuele karaktertrekken te kunnen aflijden uit geboortetijdstip en geboorteplaats?

En is wel degelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar wat de astrologie beweerd en dit onderzoek heeft de claim van de astrologen naar de prullenmand verwezen. Het is hier niet de plaats om hier over uit te wijden, maar iedere geïnteresseerde lezer kan aan deze informatie komen. En wie eerlijk is tegenover zichzelf, die kan er niet onderuit dat de argumenten die de wetenschap gebruikt, schril afsteken tegenover het stamelende vage verweer van de astrologen zelf. Maar ik wil enkele bezwaren die in mijzelf opkomen, hier wel mededelen.

1. Als soort, heeft de mens nu een maal vele min of meer overeenkomstige algemene kenmerken, daarom moet het niet verwonderen dat bij het lezen van een persoonlijke astrologische duiding (die altijd algemene kenmerken bevat), altijd dingen zult herkennen. De menselijke geest is geprogram-meerd om patronen te herkennen, ook al zijn deze er niet werkelijk, en dus zal dit ook hier het geval zijn. Mensen willen graag dat er onverklaarbare en wonderbaarlijke dingen bestaan (iets wat waarschijnlijk voortvloeit uit onze beperkte zintuiglijke waarneming in relatie tot het geheel), en dus zal men onderbewust gemakkelijker geneigd zijn overeenkomsten te zien zodat hun verlangen enigszins wordt vervuld. Astrologisch onderzoek zou dus wel eens zelfvervullend kunnen werken in plaats van objectief.

2. Onderzoek naar overeenkomst tussen aangeboren karakter en de stand van de planeten, eventueel in relatie tot de dierenriem, berust op gegevens die de onderzoekers op een of andere manier aan hun persoonlijk object (een mens) moeten ontrekken. Maar iemand die zichzelf niet kent (en dit geld zowel voor de onderzoeker als diegene die onderzocht wordt), kan in feite geen relevante vragen stellen en goede antwoorden geven. En uit al die jaren dat ik bij jou de Gurdjieff-leer heb gevolgd en enigszins heb eigen gemaakt, heb ik leren zien dat jezelf kennen een zeldzaam verschijnsel is. Dus ook in deze zin is goede astrologie (als ze al bestaat!) een zeldzaam verschijnsel.

Daarbij komt nog dat bij de meeste mensen (zoals Gurdjieff beweerd) hun essentie is afgestorven of niet ontwikkeld, iets waarvan waarschijnlijk de meest astrologen zich niet bewust zijn. Hoe kun wij  dan nog zinnige astrologische informatie van hun verwachten? Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.   

3. Planeten en de zon (en de maan) werden heel lang gezien als bewegende sterren en als goddelijk vanwege hun vaste cycli en voor het blote oog onveranderlijke en zelfde uiterlijk (op een enkele subtiele kleurentint na die voor de ganse planeet gelde en enkel in volstrekte duisternis kon gezien worden). Maar nu weten we dat de zon vele en vele malen veranderlijker en actiever is dan onze aarde (en in het middelpunt staat en niet de aarde!) en dat de planeten hemelsbreed verschillen van elkaar en sommige heel actief en veranderlijk zijn andere eerder doods. En de maan heeft sinds de eerste maanwandeling al haar luister verloren waarvoor ze in de oudheid doorging.

Uranus werd voor het eerst waargenomen op het einde van de zeventiende eeuw, dus op een moment dat astrologie tot dan toe verkeerdelijk gebaseerd was op zeven planeten en waarin de zon en de maan ook als planeten werden gezien. De ontdekking van Neptunus was een gevolg van de ontdekking van uranus. Daarvoor werden deze beide hemellichamen als een ster aanzien en dus niet als een planetaire astrologische invloed. Zo zijn er ook de ‘planetoïdengordel’, de ‘kuipergordel’ en de ‘Oortwolk’, die een onvoorspelbare invloed hebben op het leven op aarde en die alle drie pas na de achttiende eeuw zijn ontdekt en waarvan de invloed niet door astrologen wordt meegenomen in hun schema’s en duidingen.  

Het hoeft dus geen betoog dat de veronderstelde goddelijke invloeden die aan die ‘zuivere’ hemel-lichamen en hun ‘exacte’ goddelijke banen werd toegeschreven en die verondersteld werden van ‘goddelijk’ licht af te geven vanuit zichzelf, berusten op verbeelding.

Daarbij komt nog dat de dierenriemtekens of beelden verschillen van cultuur tot cultuur en dat de sterren die op het blote oog en zelfs met primitieve instrumenten in hetzelfde vlak lijken te liggen, in werkelijkheid lichtjaren van elkaar kunnen verwijdert zijn in de diepte en dat wat een ster leek, een sterrenstelsel kan zijn en zelfs een cluster van sterrenstelsels. Kortom: het waren hemellichamen waarvan door hun enorme afstand geen noemenswaardige directe invloed meer kon uitgaan naar de aarde.        

4. Als een juiste geboortehoroscoop afhangt van het juiste uur van geboorte en de juiste plaats-coördinaten, dan schuilt er nog een ander addertje onder het gras, vermits astrologie haar wortels heeft in een ver verleden.

                 a. De mensheid beschikte nog niet zolang over instrumenten die het juiste uur kunnen weer

                     geven. Hoe zou men dan destijds met de beschikbare onnauwkeurige instrumenten     

                     (gebaseerd op de schaduw die een voorwerp wierp waar zonlicht opviel) iemands

                     Geboortehoroscoop nauwkeurig hebben kunnen bepalen. En wat als de geboorte plaats-

                     vond bij een zwaarbewolkte hemel of ‘s nachts als er geen zonlicht was?

                 b. Waarom vind de gekleurdheid (karakter) van de essentie plaats op het tijdstip van de

                      geboorte en niet bij de bevruchting van de eicel of tijdens haar groei? En hoe ontstaan

                      de eigenschappen van zaad- en eicellen die in de bevruchte eicel eigenschappen delen?

                      Anders gesteld: “Op wat is deze ‘geclaimde’ veronderstelling in feite gebaseerd?

5. Uit wat je schrijft met betrekking tot de dood, maak ik op dat logisch gezien het tijdstip van onze dood eveneens moet vastliggen, als dit met de geboorte ook het geval is. Maar of dit astrologisch bewijsbaar is, trek je in twijfel. Maar als deze twijfel voor het uur van de dood geld, waarom dan niet voor die van de geboorte?

Door vele schadelijke neveneffecten van de moderne technologie komen er talloze sterfgevallen voor, of worden talloze geboortes niet verwezenlijkt. Is de moderne wetenschap een noodzakelijk uitvloeisel van onze essentie of heeft zij betrekking op de persoonlijkheid? Van het juiste antwoord is veel afhankelijk met betrekking tot wat over ‘ware astrologie’ (als deze al mogelijk is!) valt te vertellen.

NB: Deze korte persoonlijke bijdrage heeft de bedoeling te laten zien dat de gekende astrologie een onderwerp is vol voetangels, wensdenken en bijgeloof. In een nieuwsbericht door jou geplaatst op 31-11-2013 schrijf je het volgende: “Geloof me, of niet: elke mens liegt, gewoonweg omdat men het liegen onmogelijk kan laten. Sterker zelfs: het leven van zeer veel mensen is één grote leugen. Ik wil met elke mens praten en binnen de 10 minuten het bewijs leveren dat hij de eigen ‘waarheden’ over zichzelf zal tegenspreken, gewoonweg omdat geen mens zichzelf op een objectieve manier kent.”

Als ik niet tegen mezelf wil liegen, dan kan ik niet ontkennen dat ik een tegenstander ben van hoe in het algemeen over astrologie wordt gedacht. Met ander woorden: “De objectiviteit is hier ver zoek.” 

- Het merendeel van wat je schrijft, is mijns inziens juist. Er is wel degelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan, maar niet naar een astrologie met betrekking tot de essentie, en ja: zoals je ongeveer schreef is datgene dat uit de essentie had kunnen groeien - ofwel tussen de 6 en de 12 jaar blijven hangen, ofwel gewoonweg afgestorven.

- Het is uit al je schrijven duidelijk dat je nog nooit een studie ervan hebt gemaakt en ook niet beseft wat essentie en astrologie met elkaar te maken hebben. Maar, je bent niet alleen. 99,99% van de mensheid snapt er ook geen snars van.

Als voorbeeld: zo kan iemand lezen dat hij verre en lange reizen zal maken en bij zichzelf vaststellen dat hij nog nooit zijn dorp verlaten heeft. Dus, zouden mensen als jijzelf, én zij die zich 'wetenschappers' noemen, zeggen: "Astrologie is pure onzin en kwakzalverij". Maar, indien je met die persoon een eerlijk gesprek zou hebben, zou je misschien te horen krijgen dat hij 'in essentie' daar sedert zijn jeugdjaren van droomde, dat hij daar behoefte aan had, maar wegens omstandigheden, gebrek aan geld, of wegens een lichamelijke handicap, et cetera, het nooit heeft kunnen waarmaken. Nog een beter voorbeeld is: dat 99,99% van de mensheid zelden of nooit uitgroeien tot hun ware zelf, tot hun ware essentie. Jij misschien, als de énige uitzondering?

- Astrologie bestond al ten tijde van de Assyriërs, Babyloniërs en de Oude Egyptenaren, en toen speelde ook het tijdstip evenals de plaats een belangrijke rol. Maar indien je denkt dat de astrologie in die tijd iets was voor 'het volkske', dan vergis je je wel. Mensen uit die tijd waren ongeschoold en ongeletterd en leiders hadden toen hun eigen astrologen/sjamanen/priesters en die bedreven de astrologie met betrekking tot de leider/koning/farao en het land zélf - en altijd vanaf het moment van de geboorte. Men werkte wel met de 7 traditionele planeten én met Sirius, en zo meer. Ik spreek dus nu van een tijdperk toen men nog wist hoe men piramiden moest bouwen; een tijd, waarin sommige mensen meer voeling met de Natuur en Kosmos hadden en hun onderbewustzijn meer controle had over bewustzijn. Vandaag de dag zijn we zeer veel oude kennis kwijtgespeeld, inclusief de ware kennis aangaande astrologie. Ook in de Middeleeuwen beschikte elke koning over een eigen raadsman/magiër/astroloog, et cetera.

- De gekleurdheid begint wel degelijk vanaf de conceptie, maar vergelijk het met brood bakken... Astrologie gaat zich niet bezig houden met de afzonderlijke ruwe ingrediënten, noch met de momenten waarin de onderdelen worden samengebracht, teneinde het eindproduct te vormen. De interpretatie begint pas van zodra het brood uit de oven komt - of, de baby uit de oven van de moederschoot. Met een beetje logica begrijp je misschien wel op wat ik doelde.

- Wat de dood betreft: lees eens goed wat ik erover schreef en welke dingen ik betwijfel... 99,99% leeft onder de Wet van Toeval, waarin alles 'toevallig' gebeurt en de mens alles 'overkomt'. Denk ook aan hetgeen ik schreef over Oude Tijden. Geen astroloog ten tijde van het Oude Egypte zou zich hebben kunnen bezighouden met de horoscoop van een dood-gewone Egyptenaar. Ten eerste omdat het tijdstip ontbrak, er toen nog geen uurwerken waren, noch een '"boekhouding', en omdat men zich enkel bezighield met de farao zélf en diens entourage, nogmaals: vanaf het moment van de geboorte. Metafoor: op het moment van Jezus' geboorte verscheen er een (speciale) ster aan de hemel...

- Om met je eigen woorden te beëindigen: “De objectiviteit in jezelf is ver te zoek. Onvindbaar zelfs.” Bestudeer de astrologie eens - met betrekking tot jouw essentie - en stoor je niet aan het feit dat hetgeen eruit had moeten groeien ergens is blijven hangen, of afgestorven is. Anders gezegd: werk met hetgeen er nog van overblijft, met 'de ruïnes' misschien :-). Dus, wie of wat ben je - of had je kunnen zijn - in essentie?

- Op de website zal er over de volledige weken, maanden, jaren aan het astrologische deel worden gewerkt, waarmee wordt bedoeld: dat de dingen regelmatig zullen worden gewijzigd, aangevuld, en zo meer, totdat we zélf tevreden zijn met het eindresultaat. En, vanaf dan is het natuurlijk enkel nog te koop; wetende, dat slechts één op de 25.000 het misschien zal aankopen. :-) En, in die ene stel ikzelf misschien interesse met betrekking tot de wetenschap van de Zelfkennis.

Een ander voorbeeld: in essentie kan iemand een pedofiel zijn, maar weet zichzelf te bedwingen. Pedodiel zijn, is misschien een extreem voorbeeld, maar je kunt 'pedofiel' door eender welk woorde vervangen.

Iemand kan een diefstal plegen, daarbij iemand toevallig doden, en de rest van zijn leven in de gevangenis doorbrengen, er zelfs de doodstraf voor krijgen. In essentie is hij een rover of dief, maar hij moest er wél voor zorgen om uit de handen van het gerecht te blijven... Anders gezegd: in zijn horoscoop zou kunnen staan, dat hij van stelen houdt, dat hij van een gelukkig huwelijk zal kunnen genieten, vader worden van vele kinderen, schatrijk worden en dat hij zal genieten van een vreedzame oude dag.

Moest hij met dezelfde essentie duizend jaar geleden zou zijn geboren geweest, is de kans groot dat zijn 'toekomst' eerder volgens zijn essentie had kunnen verlopen.

Wat de mens zélf betreft, hangt alles af van diens niveau van bewustzijn. Jij, Eagle, weet dat er daarvan 4 van zijn en elke mens er slechts 2 van kent, zijnde: de slaap en het zogenaamde waakbewustzijn.

Een Jezus, bijvoorbeeld, (of hij nu ja dan neen echt heeft bestaan, doet hier niet toe) is Jezus geworden van zijn 'Zijn', vanuit zijn essentie. Hij kon zeggen "Ik Ben". Geen mens IS - toch niet met al die honderdtallen verschillende persoonlijkheden - daarin in staat. Welke astrologie heeft betrekking op die mens? Hetzelfde geldt voor psychologie. Daarom moeten we ons tevreden stellen met de astrologische interpretaties, die we vandaag de dag hebben, en de mens aanvaarden zoals hij is, en niet zoals hij had kunnen 'ZIJN'. In elk geval kan astrologie de essentie van de mens blootleggen en een belangrijk onderdeel vormen in de leer van ZelfKennis, zijnde: het kennen van het 'ZELF', losstaande van de aangeboren en aangekweekte persoonlijkheden.

Je schrijft: “Iemand zou, als hij zijn essentie had gevolgd, verre reizen hebben ondernomen in plaats van zijn dorp nooit te hebben verlaten zoals in werkelijk het geval was.” En zoals je meermaals hebt gezegd, wordt een Mozart, Jezus of Gurjieff, als Mozart, Jezus of Gurdjieff geboren. Maar dat ze het ook worden, daarvoor zijn er geen garanties. Jij hebt essentie altijd vergeleken met een zaadje en gezegd dat een zaadje van een zonnebloem geen kastanje kan worden.

Maar het is ook een feit dat van alle zaden die de natuur produceert uiterst weinig hun bestemming bereiken. Maar zaden worden ook gebruikt als voedsel en als geneesmiddel. Zaad kan in bepaalde omstandigheden duizenden jaren bewaard worden of opgeslagen voor latere tijden. In zo’n context gezien, is het begrip ‘bestemming’ dus veel en veel ruimer dan op het eerste zicht lijkt. Je kunt dus de vraag stellen of het begrip ‘bestemming’ wel op zo’n manier mag afgebakend worden dat ‘bestemming’ een persoonlijk iets wordt dat moet gerealiseerd worden binnen een daarop aansluitende tijdsperiode.  

Het is geweten dat de stamcellen van een organisme het potentieel bezitten om uit te groeien tot een volledig organisme. Ik acht het mogelijk dat in die stamcellen nog heel veel informatie ligt opgeslagen die we nu niet meer benutten of later misschien zullen benutten, al naargelang de uiterlijke en innerlijke omstandigheden dit bepalen. Ik denk hierbij aan de Big Bang.

Als we de oersingulariteit aanvaarden en deze zien als een zaadje, en de Big Bang als de immanente kracht die actief wordt en de ontwikkeling van het oneindige potentieel van dit zaad draagt (wat wij nu waarnemen  als de huidige staat van het heelal), is dan de ontwikkeling het doel van dit zaad of moeten, figuurlijk gesproken, de bloemen en de vruchten nog verschijnen?

Of is alles wat ervaren wordt in het moment (in het ‘Nu’) dat wat er is, en is spreken van een doel of bestemming een menselijke gedachte die kosmisch gezien niets te betekenen heeft?

Een cel hoeft voor haar functies (het in stand houden van het organisme) niets te weten van wat door dit organisme zintuiglijk wordt waargenomen en hoe dit daarnaar handelt. Het schijnt paradoxaal dat er werelden in werelden kunnen bestaan die op de een of andere wijze elkaar in stand houden, zonder dat deze werelden iets van elkaar hoeven te weten of op elkaar moeten lijken.

Zo lijken algoritmen in niets op wat op een computerscherm verschijnt en is de relatie ertussen geen één op één relatie, want hoe ze uiteindelijk aan onze zintuigen en bewustzijn moeten verschijnen berust op een formele afspraak die niet absoluut is maar een bepaald doel moet dienen. Zo berust een digitale LCD-TV op andere materialen en principes dan een analoge TV met kathodestraalbuis, maar wat op het scherm verschijnt moet wel aan onze vorm van visuele waarneming voldoen.   

Als je kijkt naar gevallen herfstbladeren die dartelen in de wind, dan ontstaat het onweerstaanbare gevoel dat deze bladeren met elkaar communiceren en op elkaar reageren, maar in werkelijkheid was hun gedrag afhankelijk van de aard van de wind, de vorm van het blad en de aard van de bodem. Er was met andere woorden niets persoonlijks aan dit gedrag.

Als ik een appel eet of wat dan ook, dan wordt de vorm ervan afgebroken, want het gaat dus bij het uitwisselen van energieën niet zozeer om de vorm, maar om de nuttig vrijgekomen energieën zelf als de vorm wordt ontbonden. Nu kan een Mozart maar uitgroeien tot een Mozart als zijn lichaam de vorm van een mens heeft en zich harmonieus heeft ontwikkeld. Vorm, essentie en het verwerkelijken ervan zijn dus niet van elkaar te scheiden.

Ik wil met deze voorbeelden duidelijk maken, dat de bestemming en oorsprong van de essentiële energieën die achter de vorm, functies en het gedrag ervan schuilgaan, in een wereld kunnen liggen waarvan wij ons geen voorstelling kunnen maken. Er is dus geen herkenbare of één op één relatie tussen de wijze waarop organismen energieën produceren voor het ‘zijn’ in andere werelden. Wie weet hoeveel verschillende energieën (denk aan de quasi ontelbare zaden die hun persoonlijke bestemming niet bereiken) er worden geproduceerd die uiteindelijk maar één bestemming hebben? Je kunt bijvoorbeeld talloze verschillende materialen verbranden, ieder met hun eigen aard, maar het uiteindelijke doel van deze verbranding  was niet meer dan het scheppen van warmte.               

Anders gesteld: “Wat een Mozart, Jezus (of wie of wat dan ook) dus doen in de fysieke wereld hoeft geen enkele herkenbare één op één relatie te hebben met de werelden waarin deze persoonlijke handelingen zijn geworteld. Zelfs in één en dezelfde wereld lijkt een stengel niet op het zaad, een blad niet op de stengel, een bloem niet op het blad en de vrucht niet op de bloem. Nog directer gesteld: “Het zou voor de planetaire werelden wel eens niet werkelijk van belang kunnen zijn wat iemand persoonlijk als opdracht in zijn leven ziet. Bot gezegd: wat kan het deze planetaire wereld schelen of iemand op aarde vind dat hij muziek moet componeren of wat dan ook tot stand wil brengen? Op welke wijze zou dan de essentie van iemand (dat hij een componist is, wel of geen verre reizen heeft gemaakt, of wat dan ook) persoonlijk gerelateerd moeten zijn aan de stand van de planeten tijdens diens geboorte?

Het is mogelijk hierop een antwoord te geven, maar dit valt niet te bewijzen. En je kunt jezelf afvragen of het antwoord dat iemand geeft op een of andere vraagstelling wel werkelijk objectief en vrij is, of is tot stand gekomen vanuit een bewust of onderbewust standpunt dat hij voor waar aanneemt en dat als een onderbewuste magneet al zijn vragen aantrekt en kanaliseert en deze - als ware het stromen - laat uitmonden in het meer van zijn subjectieve verlangens in plaats van in de kosmische oceaan waarin zulke individuele vragen hoogst waarschijnlijk geen werkelijkheid vertegenwoordigen.   

We raken bij dit alles aan wat Gurdjieff ons meedeelt over de centra en hun onderling verschillende snelheden waarmee deze werken en die tot een factor 30.000³ kan oplopen. Dit hangt dan weer samen met de volgende uitspraak van Gurdjieff (zie het boek ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ waarin Ouspensky deze uitspraak van Gurdjieff aanhaalt!): “Het komt ‘zeer zelden’ voor dat een beter voorbereide geest erin slaagt ‘iets’ te vatten van hetgeen in extase werd gevoeld en begrepen en de herinnering eraan te behouden”. In het boek “Een nieuw model van het heelal 2” (eveneens afkomstig van Ouspensky) kunnen we in het hoofdstuk ‘Proefondervindelijke mystiek’ vernemen hoe moeilijk Ouspensky het vond is om aan objectieve kennis te komen. 

Wat ik in mijn vorige antwoord wilde aantonen op uw nieuwsbericht, kan niet los worden gezien van wat ik in mijn tweede antwoord naar voren breng. Noch Gurdjieff, noch Ouspensky, noch Bennet (om enkele van Gurdjieff’s bekendste leerlingen aan te halen) vonden het nodig om de astrologie te ontwikkelen tot een persoonlijk werktuig om iemands essentie af te leiden uit de planetaire toestand op het ogenblik van iemands geboorte. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Het gegeven dat objectieve kennis een ‘zeer zeldzaam’ verschijnsel is onder de mensen, ‘evenals’ de persoonlijke ontwikkeling van iemands essentie (als ze al aanwezig) en kennis over het werkelijk objectieve verband ervan met de onzichtbare energieën van de planetaire wereld (‘Wereld 24’ in termen van Gurdjieff), zal hier zeker niet vreemd aan zijn.

Ik heb het persoonlijk, in die 13 jaar dat ik bij jou cursus heb gevolgd, als een noodzaak gezien om te weten hoe mijn essentie met de stand van de planetaire wereld op het moment van mijn geboorte was verbonden. Toch weet ik dat ik mijn essentie heb gevolgd. Een Da Vinci, Newton, Einstein, Mozart of wie dan ook die hun doel hebben verwerkelijkt (laat ons daarvan uitgaan), hoefden te weten of er een naspeurbaar verband mogelijk is tussen hun essentie en wat zij als hun doel zagen.

Wat ik uiteindelijk wil aantonen met mijn reactie op dit nieuwsbericht, is niet bedoeld als een aanval op de astrologie als wat deze ‘mogelijk of misschien’ in essentie is, maar laten zien dat het mij praktisch onmogelijk lijkt om doormiddel van informatie te verzamelen via internet aan de hand van wat ‘slapende’ mensen wensen mede te delen, tot zinvolle resultaten kan leiden.                                          

Prachtige tekst met leerrijke inhoud! Bedankt!!!