amarant

hé nu weet ik waar ze staat
ze weerspiegelt zich in jouw gelaat
en terwijl ik zocht in ander land
bloeide zij in 't midden van mijn hand

Commentaar

Sonja	Gepost op: 20/07/2009 1:10:04
	kort maar intrigerend, ik vermoed dat enkel de auteur weet wat er in die hand bloeide. een open gedicht, lijkt te zijn ontstaan in het hier en nu (toen)

Sonja	Gepost op: 20/07/2009 1:10:27
	kort maar intrigerend, ik vermoed dat enkel de auteur weet wat er in die hand bloeide. een open gedicht, lijkt te zijn ontstaan in het hier en nu (toen)

VAN BELLE Jean Marc

Gepost op: 31/07/2009 19:26:30

Verrast om een gedichtje van mij te lezen van liefst meer dan 25 jaren geleden...

De lezer mag zelf invulen en bij mijn poezie doet het er niet toe wat ik juist dacht.

Ik wil wel iets toelichten: De 'amarant' is een bloem met een onverwelkbare kleur amarant die niet door de zon verandert of bij droging ervan uit Latijns-Amerika (dacht ik, mijn info komt van zeer lang geleden). Voor een poeet (= maker) symbolistert de amarant de zoektocht naar de eeuwigdurende verliefdheid of liefde. Of ja, misschien toch vertellen wat ik bedoel:

Als je er filosofisch op doorgaat, ontstaat vanuit een 'initium' (ander gedicht, zie o.a. http://logocom.be/poezie) plots een gevoel tussen twee mensen dat vonkt en heel hun wereld in vuur en vlam zet. Wetenschappelijk duurt verliefdheid zo'n twee jaren, maar bij mij bleef die heel mijn huwelijk door duren en zou die ook heel mijn leven blijven duren zijn. Het geheim zit inderdaad in de eigen hand, waarbij men dient te beseffen dat men filosofisch ook initiator blijft van het vuur 'wakker' te houden. Schoonheid is van dezelfde aard, want amarant verwijst rechtstreeks naar schoonheid. De subjectiviteit van schoonheid, kan starten in een objectief gevoel, maar mijn echtgenote was niet van de mooiste vrouwen en ook niet van de meest seksueel aantrekkelijke. Maar ook daar heeft de geest zeer veel in de pap te brokken, en betreft het dikwijls een wijze van kijken, aanvoelen. Tederheid kan schoonheid overtreffen, en ik werd verliefd op mijn echtgenote op het moment dat ze mijn hand aanraakte. Niettemin dateert ook dit gedicht vanuit mijn eeuwige jeugdverliefdheden van voor ik mijn echtgenote leerde kennen, en gaat ze filosofisch dus nog een heel stuk dieper.

Hopelijk heb ik genoeg verwarring gezaaid om de lezers hier duidelijk te maken dat de amarant niet in mijn hand maar... in de hand van de lezer te merken is. Je moet niet alleen kijken daarvoor, maar vooral zien. Misschien gaat het beter als je buiten op een maanavond in de zomer naar je hand kijkt en dan je ogen dicht doet. Op die manier heb ik het namelijk pas 'gezien' en vooral... gevoeld.

Liefs aan allen. De kracht van de 'amarant' is fenomenaal als je ze leert kennen! En niemand kan uitmaken of ze uit de innerlijke mens komt, dan wel een chacra-punt vormt met de ruimere innerlijke en zelfs uiterlijke mensheid.

innige groetjes

Reageer

Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.

Mijn naam:	* *
Mijn e-mail adres:	* *
Mijn commentaar:	*
Verificatie:	Typ de code hierboven in: *

Adverteren
Zoek&Vind
Meer

Spiritualia
Contact