|
Dag 1 - De eerste ontmoeting
De Ziener zei:
"Is het niet onbegrijpelijk
hoe vele mensen in een duisternis
van grote onwetendheid ronddwalen?
En, zij kunnen nog 'de gelukkigen' worden genoemd.
De minder gelukkigen leven in
eenzelfde duisternis
doch, vastgeketend
in Plato's Grot.
Stel, dat ik vannacht
tijdens jouw diepe slaap
in jouw droom verschijn
en je zeg: "Je droomt!"
Je zou me niet geloven, nietwaar?
Zelfs nu,
nu je denkt
dat je klaarwakker bent,
zeg ik je: "Je droomt!"
Ook nu geloof je me niet.
Je kunt me natuurlijk niet geloven
Omdat je niet beseft dat je slaapt.
Zolang je geen waarde aan mijn woorden hecht
en de waarheid achter deze woorden niet inziet,
zul je nooit wakker worden;
gewoonweg omdat er in jezelf
geen behoefte bestaat gewekt te worden.
Het verlangen ernaar ontbreekt.
Zodoende is de vicieuze cirkel rond en gesloten:
je weet niet dat je slaapt - daarom
bestaat er noch behoefte, noch verlangen
wakker te worden.
Bovendien is slaap meer dan aangenaam.
Blijf dus lekker slapen, mensenkind."
Dag 2 - Zalig de armen van geest...
"Hoe kan een mens wakker worden?" vroeg ik nieuwsgierig.
De Ziener antwoordde daarop:
"Deze vraag kan nooit beantwoord worden
zolang de mens niet beseft dat hij slaapt.
En, omdat hij dit niet beseft,
Kan, zal, en wil hij niet ontwaken.
Zeg mij eens:
In welke mens, die niet beseft
dat hij in diepe slaap gedompeld is,
kan er het verlangen opkomen
wakker te worden?"
Ik zocht en zocht in mezelf,
maar vond het antwoord niet.
"Verder kan en wil de mens geen antwoord
op deze vraag verkrijgen omdat hij niet 'weet'!"
De Ziener legde de nadruk op dat laatste woordje.
"Wat weet hij dan niet?", vroeg ik afwachtend.
"Een betere vraag zou zijn: wat weet hij wél?
Ten eerste, kent de mens zichzelf niet, en
dat kan ook niet omdat hij niet één is,
hij is geen eenheid, maar een veelheid.
Hij heeft geen duurzame 'Ik'.
Zijn ego bestaat uit ontelbare kleine ikjes.
Vandaag is hij deze,
morgen een totaal iemand anders
en overmorgen is hij weeral een andere persoonlijkheid.
Iedere maal dat een mens 'ik' zegt, is het in wezen
een totaal ander ikje of persoonlijkheid die spreekt.
Ten tweede, kan hij niet weten
omdat hij weinig of niets van zichzelf bezit:
hij loopt sinds zijn kinderjaren rond
met 'geleende kennis'.
De mens verbeeldt zich alles te weten.
Hij leest Plato, Socrates, Kant, Jung, Nietsche, en zo meer
Hij neemt dingen in zich op, kauwt, slikt, verteert en scheidt uit.
Wat overblijft is onverteerd voedsel.
De mens kopieert en kopieert op de meest gulzige manier,
maar alles wat hij in zich opneemt is 'dode kennis'
omdat hij het niet voor zichzelf heeft beleefd.
Hij mist de innerlijke ervaringswerelden
van de oorspronkelijke auteurs.
Dit heeft tot gevolg, dat
de mens met dode bagage rondzwerft,
het is zijn eigendom niet:
... slechts geleend materiaal.
Dit geeft ons het resultaat
dat de mens niet weet dat hij niet weet:
doch, denkt te weten.
En, een onwetende mens die daarbij nog eens
in een diepe slaap gedompeld is
weet niet dat er een mogelijkheid bestaat
te ontwaken."
"Maar," antwoordde ik, "in de Bijbel staat er
toch ergens geschreven 'zalig de armen van geest.'
De uitspraak 'armen van geest' heeft dan toch
betrekking op die onwetenden
waarover jij spreekt?"
"Helemaal niet," antwoordde de Ziener,
"het tegengestelde is waar!
Met 'armen van geest' wordt bedoeld:
'armen van geest' - in de letterlijke betekenis dus.
De 'armen van geest' behoren tot een geheel
andere groep van mensen.
Ik had het daarnet over de mensen die
denken dat ze veel of alles weten,
gewoonweg omdat ze anderen hebben gekopieerd.
'De armen van geest' zijn juist die kleine groep mensen
die in hart en ziel beseffen dat ze
helemaal niets weten
Gewoonweg omdat er niets te weten valt:
Alles IS!
Maar... Ben Jij ?
Als er zich in die kleine groep
mensen bevinden die daar bovenop
nog beseffen dat zij slapen - wel, deze mensen
maken een kans te ontwaken.
Ja, om jouw Bijbelse taal er even bij te betrekken:
Velen zijn geroepen, maar
weinigen zijn uitverkoren.
Plus, een andere wet is:
werp geen parels voor de zwijnen.
Dat staat ook in jouw Bijbel, nietwaar?"
Ik knikte, trok mezelf terug
om de diepzinnige woorden van die dag
in alle stilte in mezelf te overwegen.
Dag 3 - En hij sprak over Waarheid...
"Wat is dé Waarheid?", vroeg ik hem.
“Jij bent de Waarheid
Er is slechts één
Al de rest zijn Onwaarheden
Die Ene Waarheid, dat ben Jij.”
"Hoezo?" - en hij antwoordde met:
“Jij bent de Waarheid
Omdat je die in jezelf meedraagt.”
"En, al de anderen dan?"
“Laat dat momenteel niet jouw zorg zijn.
Een bloem, die vandaag bestaat
Morgen verwelkt, en daarna vergaat
Om nooit meer te zijn
Was die ooit Werkelijkheid? Of slechts Schijn?
Stof keert tot stof terug
Tot wat anders? Zeg het me: vlug!"
...
"Mensen die niet 'zijn', maar slechts bestaan
Hoe tijdelijk ook, zijn ze Werkelijk?
Of, slechts voeding voor Aarde en Maan?
Deze aardse wereld bestaat, al meer dan 4 miljard jaren lang
Het gehele universum: 17 miljarden jaren, en nog veel meer
En zal blijven bestaan – tot zolang het duurt
Maar ook dat bestaan is niet Werkelijk
Niet eeuwig - dus: Onecht.
Herinner jezelf Overal en Altijd
Weet, dat je een lichaam hebt
Maar dat lichaam niet bent
Op een dag - of nacht - ben je het kwijt.
Niemand kan jou jouw Waarheid tonen
Wat tonen? Er valt immers niets te zien
Toch niet doorheen die ogen
Met een ander bewust-zijn wél, misschien.
Streef gewoonweg naar Zijn
In dat stoffelijk lichaam
Van tijdelijke schijn.
Kom thuis in jezelf
Kom tot rust, en 'word'...
Vooraleer de tempel onverwachts instort.
Van zodra de tijd gekomen is
Je rijp bent, en als een vrucht
Vanzelf van de boom van Kennis
Naar beneden valt
Beweeg dan weer
Als een ongeboren baby, nog zó klein
Vanuit de schoot van je Ware Zijn.
Jij bent de Waarheid
Er is geen ander: je bent die je bent
Zo heeft de Maan een Eigen Waarheid
Die geen gelijke kent.
De Waarheid van planeet Aarde
Is niet de Waarheid van de Zon.
Zoals die Waarheid bestaat er ook geen ander
Elke Waarheid put uit eigen Bron.
Elke en eeniedere Zon ...
- er zijn daarvan miljarden en miljarden -
Heeft een eigen baan
En draagt in zich
Die Ene Waarheid in zich mee.
Zoals dié Waarheid... bestaan er geen twee.”
Dag 4- “Bestaan engelen,” vroeg ik hem ...
En de Ziener antwoordde met:
“Alles wat jij je kunt verbeelden, geheel spontaan
Leidt een onafhankelijk, duurzaam bestaan
Mensen droomden ooit van verre reizen
Van hemelen, hellen, paradijzen
Kijk! Men vliegt nu al verder dan de Maan.
Wat een mens zich verbeeldt
In het achterhoofd afspeelt
Of over dromen kan,
Kan werkelijkheid worden
Enkel en alleen in jouw stoffelijke wereld dan.
Er bestaan dus engelenpopulaties
Bekijk de vele etsen, illustraties,
standbeelden en schilderijen
Ze spreken tot onze verbeelding
Voeden fantasiën, dromerijen.
Je hebt zelfs mensen die leugens uitbraken
Stervelingen, die anderen dingen wijsmaken
Die een ‘pact’ met engelen hebben gesloten
Zelfs cursussen aan de goedgelovige verkopen.
Cursussen, waarin engelen - zogezegd
Naar menselijk beeld en gelijkenis
De rol spelen van gedienstige knecht
Ons behoeden van de eeuwige verdoemenis.
“Luister!”, beweren deze Valse Profeten:
“Engelen kunnen als bemiddelaars optreden
Ons bijstaan, ons genezen van ziel- en hartenkwalen
Voor ons de kastanjes uit het vuur halen ...”
De mens die slaapt, en in die slaap
Niets anders dan dromen en verbeelden kan
Een tijdelijke rol vervult in een driestuiversroman
Waarin fantasie het stoffelijke begeert
En de éénoog over de blinde regeert
Kan nooit met ingebeelde engelen in contact komen
Slechts hopen, verwachtingen koesteren, of erover dromen.
Toch bestaat er zoiets
Wat jullie ‘engelen’ noemen
Ze steunen Moeder Natuur
De dieren, bomen, insecten, bloemen
De wereld, waarin de zwakke tot voeding dient
Maar elke mens die tegen de Stroom ingaat
Niet - zoals anderen - als een schaapje blaat
Wordt tegengehouden, gescreend.
De engelen met de vlammende zwaarden
Zullen jou nooit zomaar toegang verlenen, noch aanvaarden
Ze staan op wacht op iedere hoek van elke drempel
Gereed om je terug te duwen naar deze Aardse Dodentempel.
Luister naar hun trompetgeschal en koorgezang
Slechts enkelingen verkrijgen paradijselijke toegang
Maar de gewone stoffelijke sterveling
Moet zich tevreden stellen met dingen, zoals de Efteling
Genoegen nemen met dorpen, steden, sprookjeslanden
In hun droom- en verbeeldingswereld blijven ze belanden.
Kortom: voor de mens die slaapt
En dus nimmer ontwaakt
Bestaan engelen enkel en alleen in de wereld van hun dromen
Uit de klauwen van die éénogen kunnen ze nooit ontkomen.
Ze mogen – net als vele eeuwen voorheen
Een plaatsje in de hemel afkopen
Tot stof vergaan – blijven hopen
Onder de druk van een marmeren grafsteen.
Waarop hun naam staat ingegrift
Met misschien het volgende afschrift:
“Hier ligt de heer of mevrouw ‘zo en zo’
Die ooit in engelen geloofde
Terug wil keren als embryo
Om in het eerstvolgende leven
De dingen te doen wat hij/zij - wegens diepe slaap – totaal was vergeten...”
Wordt vervolgd, in de rubriek 'Eclecticus'...
... gewoonweg omdat de Waarheid altijd kwetst
Zelfs, indien ikzelf de onschuldige onwetende niet kwetsen wil.
Vergelijk het zo'n beetje met door plots in het zonlicht te staren
Na jarenlang in Plato's grot te hebben geleefd
Aan dat licht wennen is mogelijk, jazeker:
Maar velen hebben het eigenlijk nooit overleefd.
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|