Originele titel: Son of Hamas
Mosab Hassan Yousef
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Kok
|
|
Gewicht:
|
450 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
263
|
|
ISBN:
|
90-435-1812-3
|
|
ISBN-13:
|
978-90-435-1812-3
|
|
Categorie:
|
Biografie
|
|
Richtprijs:
|
€ 17,95
|
Korte Inhoud
Aangrijpend verslag van een Hamas-insider die ervoor koos om de gewelddadige toekomst waarvoor hij bestemd was, los te laten. In dit aangrijpende levensverhaal onthult de auteur veel feiten over de ware aard van Hamas, en over zijn eigen rol in deze organisatie die hem Israëlische martelingen en gevangenschap bracht. Toen Yousef meer van Hamas ontdekte, begon een reis van twijfel, kritiek en gevaar. Mosab Hassan Yousef zag in zijn jeugd dingen die je niet zou moeten meemaken: mensonterende armoede, machtsmisbruik, martelingen en dood. Hij was getuige van de onderhandelingen achter de schermen tussen leiders in het Midden-Oosten met uitkomsten die alle journaals haalden. Hij werd vertrouwd tot in de hoogste regionen van Hamas en deed mee aan de intifada. Hij zat gevangen in enkele van de meest gevreesde Israëlische gevangenissen. Zijn gevaarlijke keuzes maakten hem tot een verrader in de ogen van de mensen die hij liefheeft.
Mosab Hassan Yousef is de oudste zoon van een medestichter en leider van de Hamas. Als jonge man hielp hij zijn vader en was hij bestemd om hem op te volgen. Zijn overgang naar het christelijk geloof maakte hieraan een eind. Yousef woont nu in de VS.
Uittreksel
Blz. 13: Woord vooraf
Vrede in het Midden-Oosten is al meer dan vijftig jaar de heilige graal voor diplomaten, premiers en presidenten. Ieder nieuw gezicht op het wereldtoneel meent dat hij of zij degene is die het Arabisch-Israëlisch conflict tot een oplossing zal weten te brengen. En de een na de ander faalt net zo jammerlijk en volkomen als alle anderen voor hem of haar.
Feit is dat maar weinig westerlingen tot een goed begrip kunnen komen van de situatie in het Midden-Oosten en zijn bevolking. Maar ik ben er één van - dankzij een meer dan uniek perspectief. Ik ben namelijk afkomstig uit dat gebied en uit dat conflict. Ik ben een kind van de islam en de zoon van een veroordeelde terrorist. Ik ben ook een volgeling van Jezus.
Voor mijn twintigste zag ik dingen die niemand ooit zou moeten meemaken: mensonterende armoede, machtsmisbruik, martelingen en dood. Ik was getuige van onderhandelingen achter de schermen tussen leiders in het Midden-Oosten, waarvan de uitkomsten alle journaals haalden. Ik werd vertrouwd tot in de hoogste regionen van Harnas en deed mee aan de intifada. Ik zat gevangen in enkele van de meest gevreesde Israëlische gevangenissen. En zoals je zult zien, heb ik keuzes gemaakt die mij tot een verrader hebben gemaakt in de ogen van de mensen die ik liefheb.
Mijn onwaarschijnlijke reis heeft me op donkere plaatsen gebracht en deelgenoot gemaakt van buitengewone geheimen. Een aantal van deze lang verborgen geheimen zullen op de bladzijden van dit boek ten slotte worden geopenbaard. Deze geheimen brengen gebeurtenissen en processen aan het licht die tot dusver slechts bekend waren bij een handvol onduidelijke individuen.
De openbaring van deze waarheden zal waarschijnlijk de nodige schokgolven teweegbrengen in sommige delen van het Midden-Oosten, maar ik hoop dat ze ook zullen leiden tot troost en rouwverwerking voor de families van de vele slachtoffers in dit slepende conflict.
In mijn huidige contacten met Amerikanen valt het me op dat velen van hen talloze vragen hebben over het Arabisch-Israëlische conflict, maar dat ze maar heel weinig antwoorden hebben en zelfs nog minder adequate informatie. Ik hoor vragen als:
. 'Waarom kunnen de mensen in het Midden-Oosten niet gewoon naast elkaar leven?'
. `Wie hebben er nou gelijk - de Israëli's of de Palestijnen?'
. 'Van wie is het land nou eigenlijk? Waarom gaan de Palestijnen niet gewoon in een ander Arabisch land wonen?'
. 'Waarom geeft Israël het land niet terug dat het in 1967 heeft veroverd in de Zesdaagse Oorlog?'
. `Waarom wonen er nog zo veel Palestijnen in vluchtelingenkampen? Waarom hebben ze geen eigen staat?'
. 'Waarom koesteren de Palestijnen zo'n haat jegens Israël?'
. 'Hoe kan Israël zichzelf beschermen tegen zelfmoordaanslagen en eindeloze raketaanvallen?'
Dit zijn stuk voor stuk goede vragen. Maar ze komen geen van alle bij de kern van de kwestie, bij de wortel van het probleem. Het huidige conflict gaat terug tot de tweedracht tussen Sara en Hagar, die in het eerste Bijbelboek wordt beschreven. Om de politieke en culturele werkelijkheden te begrijpen, hoef je echt niet veel verder terug dan de periode volgend op de Eerste Wereldoorlog.
De Palestijnse gebieden, al eeuwenlang de nationale thuishaven voor het Palestijnse volk, vielen na de oorlog onder Brits mandaat. En de Britse regering poneerde in de Balfour-verklaring van 1917 een merkwaardig concept voor dit gebied: 'Harer Majesteits regering staat welwillend tegenover de vestiging van een nationaal huis voor het Joodse volk in Palestina.'
Aangemoedigd door de Engelse regering stroomden honderdduizenden Joodse immigranten, voornamelijk afkomstig uit Oost-Europa, naar de Palestijnse gebieden. Botsingen tussen Joden en Arabieren konden niet uitblijven.
In 1948 werd Israël een onafhankelijke natie. Maar de Palestijnse gebieden bleven wat ze waren: niet-zelfstandige gebieden. Omdat er geen grondwet was die nog een schijn van orde zou kunnen ophouden, werd de religieuze wet de hoogste autoriteit. En als iedereen vrij is om de wet zo te interpreteren en toe te passen als hem goeddunkt, ontstaat er chaos. Het conflict in het Midden-Oosten komt op een buitenstaander over als getouwtrek over een klein strookje land. Maar het echte probleem is dat nog nooit iemand het echte probleem heeft begrepen. En als gevolg daarvan gaan onderhandelaars van Camp David tot Oslo vol vertrouwen door met het spalken van de armen en benen van een hartpatiënt.
Begrijp me alsjeblieft goed. Ik heb dit boek niet geschreven omdat ik slimmer meen te zijn dan de grote denkers die onze tijd heeft voortgebracht. Dat ben ik niet. Maar ik geloof dat God mij een uniek perspectief heeft gegeven door mij een schijnbaar onoplosbaar conflict van verschillende kanten te laten zien. Mijn leven is net zo verdeeld als dat waanzinnige stukje grond langs de Middellandse Zee dat Israël wordt genoemd door de één, Palestina door de ander en de bezette gebieden door een derde.
Mijn bedoeling met dit boek is de ware toedracht rond enkele sleutelgebeurtenissen weer te geven, een aantal geheimen te onthullen en - als alles goed gaat - jullie te bemoedigen met de hoop dat het onmogelijke haalbaar is.
Recensie
door
Tsenne Kikke
De vader van de auteur was medeoprichter van Hamas. Als oudste zoon kreeg hij de codenaam 'Groene Prins' naar het groen van de Hamasvlag. Eens voor wapenbezit gearresteerd, werd hij door de Israëlische geheime dienst met succes benaderd. Jarenlang werkte hij met grote ijver van harte mee aan onder meer het voorkomen van zelfmoordacties. Intussen bekeerde hij zich tot het christelijke geloof, getroffen door Jezus' woord 'Heb uw vijanden lief'. Schokkende, soms ontroerende informatieve verhalen worden verteld over acties, waarvan mede door zijn 'intelligentie' eigen vrienden het slachtoffer worden. Hij ervaart dat God met hem is in zijn werk en hij gebruikt dan ook Bijbelteksten om dat te bevestigen. Hij ziet Israel de leidende rol te spelen in de mondiale oorlog tegen het terrorisme. De 'heilige oorlog' djihad schetst hij als de hoogste trede van de islam, die zich tussen 1517 en 1923 vanuit de uitvalsbasis Turkije over drie continenten zou hebben verspreid.
Toch noemt hij zijn vader een van de vroomste moslims die hij ooit heeft gekend. Hij leeft nu om veiligheidsredenen op een verborgen plaats in de Verenigde Staten. Hieronder volgt ene verslag van een interview ...
De 32 jarige Mosab Hassan Yousef beseft dat zijn boek en opmerkingen over de Islam, samen met zijn jarenlange hulp aan Israël om leden van Hamas gearresteerd te krijgen, ervoor zorgen dat Moslims hem zullen willen vermoorden. 'Maar om eerlijk te zijn, vermoord worden is niet het ergste wat er kan gebeuren,' aldus Yousef in een interview met het internationale persbureau Associated Press. 'Als ze me willen vermoorden, dan doen ze dat maar. Zij zullen verantwoordelijk worden gehouden voor mijn bloed.'
Yousef was gedurende lange tijd één van Israëls beste informatiebronnen. Dat leverde hem de bijnaam 'De Groene Prins' op, een referentie naar zijn afkomst en de hoofdkleur van de Islam, groen. Hij besloot om voor Israël te gaan werken toen hij gearresteerd werd en in de gevangenis met eigen ogen zag, hoe wreed Hamasleden met andere gevangenen omgingen. Na zijn vrijlating in 1997 zocht hij vervolgens contact met Shin Bet, en begon hij zich tevens steeds meer aangetrokken te voelen tot het Christendom.
'Ik kreeg een kans om het moorden te stoppen,' is zijn verklaring voor zijn hulp aan Israël. In zijn boek steekt hij het belang van zijn acties voor Israël niet onder stoelen of banken. Hij plande zelfs zijn eigen missies, waaronder het in de val lokken van Khaled Meshaal, dé politieke leider van Hamas, die gevlucht is naar Damascus.
'Ik was gek op het spionnenwerk, vooral omdat de Israëlische geheime dienst de weg vrijmaakte,' schrijft hij. 'Zo zetten we een nieuwe communicatieverbinding op met Damascus, terwijl Meshaal er geen flauw idee van had dat Shin Bet voortdurend met hem meeluisterde.' Volgens Yousef heeft Hamas geen enkel benul van de werkwijze van de Israëlische geheime dienst. Tevens beschuldigt hij Hamas van het vermoorden van onschuldige mensen die worden verdacht van hulp aan Israël.
Tijdens het interview met AP weigerde Yousef verder in te gaan op de werkwijze van Shin Bet, omdat hij Hamas geen 'cadeautjes' wil geven over de wijze waarop de terreurorganisatie dwars gezeten wordt door Israël. 'Ze voeren een moeilijke, smerige oorlog,' zei hij, verwijzend naar Shin Bets operaties tegen Hamas. 'Ik ben het niet met alles eens wat ze doen, maar hun werk is héél belangrijk.'
Na ruim 10 jaar had Yousef genoeg van zijn verborgen spionnenwerk, en eindigde hij zijn eenzame en gevaarlijke bestaan in 2007. Israël stond hem toe om de regio enkele maanden te verlaten en tot rust te komen van zijn slopende bestaan. Hij reisde naar Amerika, besloot om daar te blijven en kreeg een baan als beveiligingsmedewerker in een supermarkt.
Aanvankelijk wilden mensen zijn verhaal niet geloven, maar inmiddels is dat veranderd. Yousefs vader heeft hem afgelopen maandag officieel verworpen. Sheik Hassan Yousef verklaarde in een brief dat zijn familie 'degene die ooit onze oudste zoon was, die Mosab werd genoemd, heeft verworpen,' vanwege zijn 'ongeloof in god' en het 'heulen met de vijand'. Hassan Yousef zit een straf van zes jaar uit in een Israëlische gevangenis.
Zijn zoon voelt zich niet persoonlijk aangesproken. 'Ik ken zijn hart,' zei Mosab over zijn vader. 'Hij is een liefhebbend persoon. Hij zou mij nooit verwerpen. Ooit zullen wij weer samen zijn. Ik hou van mijn vader, en hij houdt van mij.' Volgens hem heeft zijn vader zijn beslissing alleen gemaakt op basis van de Koran. 'De god van de Koran probeert Moslims van hun menselijkheid te beroven. Moslims zijn goede mensen, maar hun god is volkomen slecht.'
Yousef's verhaal heeft veel losgemaakt en de kwetsbaarheid van Hamas aan het licht gebracht. De voormalige Hamas-ingewijde, die zegt dat de Moslimterroristen totaal niet kunnen regeren, beseft daarom dat niet iedereen zijn verhaal zal willen geloven. Zijn hoop is echter dat zijn verraad zich zal uitbetalen en het geweld tussen de Palestijnen en Israël beëindigd zal worden. 'De volgende generatie zal een verandering meemaken.'
Tot besluit: Boeken die over geheime diensten handelen zijn altijd moeilijk te recenseren, gewoonweg omdat je niet weet wat je er wel of niet van moet geloven. Een humaan schrijnend document over een verscheurde samenleving, dat echter niet gelezen moet worden als een politieke analyse en waarin het christendom optreedt als de 'verzoenende partij' tussen eeuwenlange vijandschappen.
|