Otger Steggink
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Kok
|
|
Gewicht:
|
Onbekend
|
|
Aantal Pagina's:
|
144
|
|
ISBN:
|
90-435-1606-6
|
|
ISBN-13:
|
978-90-435-1606-8
|
|
Categorie:
|
Christendom
|
|
Richtprijs:
|
€ 14,9
|
Korte Inhoud
In dit boek wordt deskundig, bondig en toch helder, het leven en het mystieke gedachtegoed van Teresa van Avila beschreven. In september 1970 werd deze Spaanse karmelietes als eerste vrouw in de geschiedenis tot kerklerares uitgeroepen. Vooral in feministische kring werd dit fel toegejuicht. Mystiek en theologie zijn niet het alleenrecht van de man. Op geniale wijze heeft Teresa de vrouwelijke affectiviteit geëxploreerd en op realistische wijze geïntegreerd in haar geestelijk leven, zowel in haar geloofsbeleving als in haar theologisch denken.
Uittreksel
Blz. 22: Toen in september 1970 Teresa van Jezus als eerste vrouw in de geschiedenis tot kerklerares werd uitgeroepen, werd dit uniek gebeuren door bepaalde op sensatie beluste geïllustreerde weekbladen aangegrepen om het te plaatsen binnen het kader van de emancipatie van de vrouw, of liever gezegd binnen het kader van een militant, extreem feminisme. Men suggereerde dat het hier ging om de sociale gelijkstelling van de vrouw in de Kerk.
Om deze voorstelling van zaken kracht bij te zetten werd een onkritisch gebruik gemaakt van bepaalde teksten van Teresa zelf, maar vooral van anekdotes die in een oppervlakkige en journalistieke versie `de non van Avila' opvoerden als een exponente van de 'oorlog der seksen', als een soort 'Dolle Mina' van de zestiende eeuw. Een dergelijke anachronistische voorstelling van de 'vrouw en mystica' Teresa van Jezus, als gold het een vertegenwoordigster van het zogenaamde 'viril protest', door Adler beschreven als het kenmerkende van de vrouw die uit een zekere ontevredenheid met haar sekse er op uit is de man in alle maatschappelijke functies te vervangen, vertekent niet alleen de historische persoonlijkheid van de Spaanse karmelietes uit de zestiende eeuw, maar ontneemt naar onze mening aan haar 'leraarschap' zijn eigenlijke betekenis, namelijk die van vrouw en contemplatieve.
Ongetwijfeld betekent het uitroepen van Teresa van Avila tot 'kerklerares' een doorbraak van het eeuwen lang gehanteerde argument 'dat de vrouw in de Kerk moet zwijgen' (obstat sexus), maar dit 'leraarschap' oefende zij al tijdens haar leven uit, en wel op een typisch vrouwelijke wijze. Dit 'leraarschap' betreft haar eigen religieuze persoonlijkheid, die een intens contemplatief leven in gemeenschap weet te verbinden met een ontembare activiteit; een geestelijke, mystagogische activiteit die in het verlengde ligt van haar vrouw-zijn en van haar contemplatieve levenshouding en hierdoor gedragen wordt.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Dit boek is een gewijzigde versie op een eerdere druk daterend uit 1990, die de titel droeg van 'Aan de Bron. Teresa van Avilla: vrouw en mystica'. Teresa van Avila (28 maart 1515 - 4 oktober 1582) was als het ware een heldin. Op haar manier dan. Ze was eigenzinnig, brutaal, kwam op voor vrouwen, sprak zich moedig uit tegen godsdienstoorlogen, kon mooi dichten, stichtte onvermoeibaar kloosters. En ze was natuurlijk spiritueel. Mystiek zelfs. Wat nou precies een mystica is? Iemand die de weg-naar-binnen zoekt om zo God te vinden, als je het mij vraagt. Teresa werd zaligverklaard door paus Paulus V op 24 april 1614, en heiligverklaard door paus Gregorius XV op 12 maart 1622.
Als we Teresa mogen geloven, vond ze haar God binnen in zichzelf. Gurdjieff zou zeggen: "In haar goddelijk lichaam'. Dat is heel mooi, maar nog mooier is dat Teresa niet bleef hangen in het navelstaren, de extase, het liefdevolle samenzijn met God. Ze voelde een verlangen 'iets te doen'. Ze wilde de handen uit de mouwen steken en het land in trekken om kloosterordes op te richten. Want, zo schreef ze: 'Die liefde kan niet in zichzelf besloten blijven, net zoals het water niet in de aarde schijnt te kunnen blijven, maar een uitweg zoekt.'
Jammer dat er in Orger Stegginks 'Teresa van Avila' zo weinig citaten van haar werk worden gegeven, terwijl er zoveel prachtigs voorhanden is. Haar leven wordt beschreven, haar grootste prestaties worden opgesomd, de tijdgeest wordt neergezet, haar betekenis ontleed, maar zelf komt ze zelden aan het woord. Daarmee is dit boek een enorm boeiende aanzet om meer te lezen over deze geweldige vrouw. Van haar geschriften zijn haar "Innerlijke Burcht," de Weg van Volmaaktheid" en haar "Hooglied" het meest beroemd. Ze behoren tot de hoogtepunten van de Spaanse literatuur.
|