|
|
Het leven van een zondaar
|
|
Originele titel: Confessiones
Augustinus
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Bert Bakker
|
|
Gewicht:
|
110 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
107
|
|
ISBN:
|
90-351-2843-5
|
|
ISBN-13:
|
978-90-351-2843-9
|
|
Categorie:
|
Godsbegrip
|
|
Richtprijs:
|
€ 9,95
|
Korte Inhoud
De kerkvader Aurelius Augustinus (354-430) liet maar liefst 131 geschriften na, die bij elkaar de omvang hebben van zo'n tien bijbels. Hij werd op de grens van het huidige Algerije en Tunesië geboren en christelijk grootgebracht. Later ging hij reizen en keerde hij zich af van het christendom, tot hij liggend onder een vijgenboom in zijn tuin in Milaan een stem 'als van een jongetje of van een meisje' hoorde die zei: 'Neem, lees. Neem, lees.'Augustinus pakte een bijbelboek en las: 'Niet in brasserij en dronkenschap, niet in slaapkamers en oneerbaar heden, niet in twist en naijver, maar trekt de Heer Jezus Christus aan en vertroetelt niet het vlees in begeerlijkheid.' Augustinus bekeerde zich prompt. in zijn ‘Belijdenissen’ vertelt hij meeslepend over zijn leven als zondaar en bekeerling. Het boek is dan ook te zien als de eerste westerse autobiografie.
Uittreksel
Blz. 9: In zijn ‘Belijdenissen’ (Confessiones) legt Augustinus verantwoording af aan God over zijn leven en zijn geloof. In de tijd van Augustinus betekent het woord ‘confessio’ in het Latijn in de eerste plaats ‘belijdenis’ in de zin van een bekentenis van schuld en zonde, die in het orthodox-katholieke geloof noodzakelijk is voor het persoonlijke contact met God. Maar met confessio kan ook een belijdenis bedoeld worden als openbaarmaking van je geloof in bijvoorbeeld Jezus Christus. Tenslotte is ‘confessio’ of ‘belijdenis’ een lofprijzing van de volmaaktheid van God ten opzichte van de onvolmaakte mens. In de ‘Belijdenis’ van Augustinus vinden we alle drie de betekenissen van het woord terug.
Toen Augustinus het boek schreef was hij de veertig gepasseerd en bisschop van Hippo in Noord-Afrika. Door het persoonlijke karakter van veel passages is het verleidelijk om Augustinus te zien als een moderne mens die ‘de balans opmaakt’. Inderdaad kunnen we dit boek beschouwen als een van de eerste autobiografieën in de geschiedenis, maar voor Augustinus was het verhaal van zijn leven niet de essentie van zijn werk. Zijn bekering stond centraal, anders had hij wel gewacht tot hij ouder was geweest voor hij met zijn boek was begonnen.
Recensie
door
Tsenne Kikke
'Het leven van een zondaar' is een keuze uit zijn 'Belijdenissen'. Hoe vreemd het ook mag klinken, maar één van zijn grootste zonden die hij in zijn leven heeft gedaan, is - volgens hem - het stelen van enkele peren op zijn 16-jarige leeftijd. Hij stal niet om de peren zelf, want ze smaakten zelfs niet lekker, maar hij stal omdat hij op dat ogenblik de diefstal beminde -en, omdat hij die diefstal niet alleen pleegde, beminde hij dus ook de kameraadschap. Daarna stelde hij zich de basisvraag: 'Was was op dat moment de eigenschap van mijn ziel?'
|