Het ravijn van Nietzsche

Marc van Dijk & Sander ter Steege

	Type:	Hardcover
	Uitgever:
	Gewicht:	375 gram
	Aantal Pagina's:	176
	ISBN:	90-2590-713-X
	ISBN-13:	978-90-2590-713-6
	Categorie:	Sprookjes, fabels, legenden
	Richtprijs:	€ 15,99

Korte Inhoud

‘Het ravijn van Nietzsche’ is een speelse introductie in het leven en denken van Friedrich Nietzsche.

In dit kinderboek is het werk van Nietzsche een groot fantasy-verhaal. In het tweede kinderboek over Becky Breinstein, het meisje dat zichzelf filosoof noemt, beleeft ze avonturen met Snorrie. Dat bizarre personage lijkt verdacht veel op de duistere filosoof Nietzsche. Snorrie heeft de Grote Gezondheid ontdekt, alleen is hij hem kwijt. Becky en haar vrienden gaan met Snorrie de bergen in om hem terug te vinden, maar ze zijn niet de enigen…

Uittreksel

Snorrie is Nietzsche niet

Dit avontuur van Becky Breinstein is met veel vrolijkheid geïnspireerd op het leven en werk van de wereldberoemde Duitse filosoof Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844-1900). Wij zien deze graphic novel als een eerbetoon aan hem. Nietzsche hield zelf ook erg van grappenmakerij (hij schreef niet voor niets een boek getiteld 'De vrolijke wetenschap'). Hij schreef ook liedjes (zie het lied dat Chuck ontdekt).

Ook al spookt de geest van Nietzsche door dit hele boek, de naam Nietzsche valt buiten de titel maar één keer. Snorrie noemt zichzelf 'de herhaling van Nietzsche'. Daarmee verwijst Snorrie naar Nietzsches 'eeuwige herhaling'. Volgens Nietzsche wordt de zandloper van de tijd steeds weer omgedraaid. We kunnen dus in theorie alles zomaar opnieuw verwachten. Zijn vraag is: kun je zo leven dat die eindeloze herhaling voor jou geen probleem zou zijn? Dat je het dus helemaal niet erg zou vinden als je alles nóg een keer zou moeten meemaken, ook alle vervelende dingen?

Om zo te leven, moet je 'ja' zeggen tegen alles wat je overkomt. Dat is wat Nietzsche Amor Fati noemt, de liefde voor je lot. Snorrietoestra geeft dit door aan Becky Breinstein: 'Hou van je eigen tot.' Zij omarmt dit als 'Amor fati, hups daar gaat-ie,' een uitspraak van filosoof René Gude.

Of Nietzsche er zelf altijd zo goed in was om 'ja' te zeggen tegen alles, dat is maar de vraag. Hij had ontzettend vaak hoofdpijn en andere pijn. Maar ondanks dat, of misschien ook juist wel daardoor, leefde hij voluit. Na een periode van pijn was het alsof hij opnieuw tot leven kwam. Hij was al op de Domschule een briljante leerling (echt waar, Nietzsche zat net als Becky op een Domschool!).

(En toch ook wel)

Hij werd de jongste professor die Duitsland ooit had gehad. Maar het leven aan de universiteit vond hij saai en doods. Hij nam - waarschijnlijk ook weer als jongste professor ooit - ontslag en trok de bergen in, waar hij pas écht kon denken als hij wandelde. Dokters verbaasden zich later over zijn enorm sterke benen! Hij begon wandel-denk-boeken te schrijven waarin hij zich niets aantrok van de eisen van de tijd. In die boeken schreef hij dat de aarde ziek is, en dat hij de dokter was die kon zeggen wat eraan mankeerde. Ook zocht hij naar het medicijn: de Grote Gezondheid!

Bijna niemand kocht zijn boeken, maar hij schreef driftig verder. Zijn slimste en beste vrienden, zoals zijn geliefde filosofische vriendin Lou Salomé en de beroemde componist Richard Wagner, vonden zijn boeken wél goed. Nietzsche dacht vrijuit en hij dacht ver vooruit. Zelf zei hij dat hij 'te vroeg gekomen was', de mensen konden hem in zijn eigen tijd nog niet begrijpen. Alleen de mensen van de toekomst zouden dat kunnen - Wij dus?!
 
In de buurt van zijn favoriete bergdorp Sils Maria (Snors Maria) kwam Nietzsche bij 'de rots van Zarathoestra' op het idee van de 'eeuwige herhaling'. Dit verwerkte hij in een boek over een profeet, een soort wijze leraar: Zo sprak Zarathoestra (Snorrietoestra). Nietzsche vond dit zelf zijn beste en belangrijkste boek. Het is een fantasierijk verhaal over een leraar in de bergen, die zijn leerlingen wegstuurt, om zich terug te trekken in de natuur. Uiteindelijk omringt hij zich met dieren, en wordt hij door geen mens meer begrepen. Volgens de ene filosoof, Paul van Tongeren (die wij bedanken voor het meedenken over dit boek!), is dit een bewijs dat zijn zoektocht mislukt is. Volgens een andere filosoof, Henk Manschot, wijst Zarathoestra ons juist de weg in de klimaatcrisis, samengevat in zijn uitspraak: 'Blijf de aarde trouw.'

Wat wij ervan denken? Snorrietoestra is Zarathoestra niet. En toch ook wel. Nietzsche had in elk geval minder geluk dan Snorrie. Bij hem was er geen Becky Breinstein die hem kwam helpen. Zijn familie, en vooral zijn zus Elisabeth, speelde zijn werk in handen van de nazi's. En dat terwijl Nietzsche zelf niets moest hebben van Duitsland, nationalisme en oorlog. De spanningen binnen de familie Tosti zijn onze variant op wat Nietzsche overkwam.

De denker was bepaald niet rijk, hij was vaak eenzaam en raakte bijna al zijn vrienden kwijt. In Turijn omhelsde hij in 1889 huilend een paard dat geslagen werd. Hij zonk weg in waanzin en de laatste elf jaar van zijn leven kon hij niet meer praten.

Hij was een rusteloze zoeker, die ons aanspoort om altijd zelf te blijven zoeken naar de waarheid. Om niet mee te gaan in luchtspiegelingen, maar de aarde trouw te blijven. En om plezier te hebben!

Nietzsches boeken, die toen hij nog leefde nauwelijks verkochten, hebben na zijn dood de wereld veroverd. Ze worden nog steeds in vele talen herdrukt. En ze inspireren nog steeds tot nieuwe boeken, zoals het boek dat je nu in handen hebt!

Koop dit boek bij

---

Bestellen