Originele titel: Loneliness as a way of life
Prof. Dr. Thomas Dumm
Korte Inhoud
Wat betekent het om eenzaam te zijn? is de vraag die Thomas Dumm in dit boek stelt. Hij laat zien dat ieder mens eenzaam is en hoe eenzaamheid ons dagelijks functioneren en onze omgang met andere mensen beïnvloedt. Door middel van beschouwingen over filosofie, politieke theorie en literatuur onderzoekt hij het antwoord op het hoe en waarom van eenzaamheid.
Daarnaast is 'Samen met jezelf'ook een zeer persoonlijk boek. Dumm spreekt namelijk uit ervaring als eenzaam kind en weduwnaar.
Thomas Dumm is hoogleraar politieke wetenschappen aan het Amherst College in de Verenigde Staten. Hij was als kind erg eenzaam en is nu alleen als weduwnaar, wat zijn boek erg persoonlijk maakt.
Uittreksel
Blz. 9: Waarom zou iemand die zich zo'n groot deel van zijn leven heeft beziggehouden met het bestuderen van politiek een boek schrijven over eenzaamheid? Dwaal je dan niet heel erg af van het staatsbestuur door je te richten op een onderwerp dat op het oog niets met politiek te maken heeft? Doet het er eigenlijk toe voor de politiek of we eenzaam zijn?
Ik ben van mening dat het er wel degelijk toe doet. Dit boek is het resultaat van een langdurige en soms kronkelige intellectuele en emotionele reis, maar de voornaamste gedachte die me daarbij heeft geïnspireerd, is dat veel van onze belangrijkste opvattingen over de vorm die ons gemeenschappelijke bestaan tegenwoordig aanneemt - de scheiding tussen het openbare en het private, ons onvermogen om eerlijk en op basis van wederzijds respect met elkaar samen te leven, de vervreemdende en isolerende vormen die onze relaties met onze intiemste bekenden soms aannemen en het feit dat we zo weinig gehecht zijn aan elkaar en daarmee aan ons gemeenschappelijke leven - een teken zijn van de eenzaamheid waar de moderne wereld van doortrokken is.
We hebben een erfenis van eenzaamheid meegekregen. Maar eenzaamheid valt niet gemakkelijk te beschrijven met de gebruikelijke middelen waarmee politieke theorie wordt bedreven. Terwijl ik met dit boek bezig was, werd het mij steeds duidelijker dat het onderwerp eenzaamheid zich, vanwege zijn isolerende eigenschappen - wat ik 'de ervaring van het pathos van de verdwijning' noem - niet kan worden begrepen door middel van de gebruikelijke beschrijvings-, analyse- en onderzoekstechnieken. Ik besefte dat ik die technieken zou moeten aanvullen om de enorme invloed van eenzaamheid op het moderne leven te kunnen onderzoeken en begrijpen. Daarom worden toon en inhoud in de loop van dit boek steeds persoonlijker. Achteraf gezien heb ik misschien wel zoiets geschreven als het verslag van een zoektocht, niet alleen naar het ontstaan van een moderne vorm van eenzaamheid, maar ook naar de algemene ervaring van eenzaamheid in onze tijd. Om licht te werpen op de voortdurende aanwezigheid van eenzaamheid moest ik mijn studie naar de eenzaamheid van anderen wel aanvullen met continu onderzoek naar mijn eigen, eenzame ik.
U moet als lezer van dit boek maar beoordelen of het de toets doorstaat, of de manier waarop ik eenzaamheid beschrijf waarachtig overkomt. Maar u moet het beoordelen aan de hand van andere criteria dan gebruikelijk is voor boeken over een dergelijk onderwerp. Ik vraag van u dat u net zo veel van uzelf in dit boek legt als reactie op wat ik geprobeerd heb erin te leggen. Daal af om mij te ontmoeten, als u wilt.
Ik ben de John Simon Guggenheim Foundation dankbaar dat ze mij in het academische jaar 2001-2002 een beurs heeft toegekend. Die beurs, aangevuld met royale steun van het bestuur van Amherst College in de vorm van subsidie voor twee sabbaticals en een onderzoeksbeurs, stelde me in staat de tijd te nemen om over dit project na te denken, er nog eens over na te denken en het te herschrijven toen mijn ervaring en omstandigheden dit vereisten.
Bij het nadenken over dit project heb ik ook veel gehad aan collegiale aanmoediging in de vorm van uitnodigingen om over het onderwerp eenzaamheid te komen spreken. Ik werd gul en vriendelijk behandeld bij Penn State University, Johns Hopkins University, Connecticut College, Bard College en Simon's Rock of Bard College. Ik dank Nancy Love, William Connolly, Jane Bennett, Jennifer Culbert, Richard Flathman, David Kyuman Kim, Julie Rifkin, Thomas Keenan, Ann Lauterbach, Norton Batkin en Asma Abbas voor hun gastvrijheid bij deze gelegen¬heden. In 2003 nodigde Russell Goodman me uit om naar Santa Fe te komen om te doceren tijdens de zomercursus van de National Endowment for the Humanities. Russell en Stephen Affeldt, adjunct-directeur van dat project, stelden me in staat na te denken over allerlei onderwerpen betreffende Emerson, individualiteit en eenzaamheid. Bij al deze gelegenheden was het publiek uitermate aandachtig en geboeid door wat ik te vertellen had. Mocht iemand van u die ik bij die ontmoetingen ben tegengekomen zijn stem in dit boek horen, vat dit dan op als een hoopvol teken dat ik uw woorden heb gehoord en ervan heb geleerd. Ik dank u dat u mij een beetje hebt willen helpen.
Ik ben ook dankbaar voor de aanhoudende steun van vrienden en collega's tijdens de periode dat ik dit boek schreef. In Amherst las Julian Olf, een bevriend schrijver en tevens hoogleraar theaterkunst aan de University of Massachusetts, op een belangrijk moment mijn mijmeringen over King Lear.
Recensie
door
Tsenne Kikke
In 'Samen met jezelf' stelt prof.dr. Thomas Dumm zich de vraag wat het betekent om eenzaam te zijn. Door middel van beschouwingen over filosofie, politieke theorie en literatuur probeert hij hier het antwoord op te vinden. Zijn zoektocht is persoonlijk en aangrijpend, maar ook verhelderend.
Alleen-zijn hoort bij het leven, en dat zou je moeten durven ervaren. Na een scheiding, vlak na een verhuizing, of tijdens een langdurig ziekbed is iedereen wel eens alleen. Of dat leidt tot eenzaamheid heb je zelf in de hand. Thomas Dumm laat in zijn boek zien dat ieder mens in wezen alleen is. Hij beschrijft hoe dit ons dagelijks functioneren en onze omgang met andere mensen beïnvloedt.
'Samen met jezelf 'is geen zelfhulpboek. Het is een gids voor het leven in deze tijd, waarin eenzaamheid steeds vaker voorkomt. Door middel van zijn glasheldere beschouwingen probeert Dumm het hoe en waarom van eenzaamheid te ontrafelen. Ook al heeft hij geen pasklaar antwoord, het kan velen toch een steun in de rug zijn, eenzaam of niet.
|