Neurofeedback

Neurofeedback (NFB), ook wel neurotherapie, neurobiofeedback, of EEG-biofeedback (EEGBF) genoemd, is een braintherapie of hersentherapie afkomstig uit Amerika en Canada waarbij de hersengolfactiviteit wordt omgezet in beelden, geluiden of trillingen.

Met behulp van deze 'feedback' zou men via operante conditionering de eigen hersenactiviteit kunnen beïnvloeden. Bepaalde soorten hersengolven hangen namelijk rechtstreeks samen met bepaalde hersenactiviteiten. Zo blijken de trage corticale golven, ofwel de slow cortical potentials (SCP), verband te houden met slaap en ontspanning, terwijl de snellere betagolven juist duiden op concentratie. De bedoeling van neurofeedback nu is om de golven die met een bepaalde klacht verband houden te onderdrukken en de golven die de klacht verminderen juist te versterken.

De hersengolfactiviteit wordt gemeten als elektro-encefalogram (EEG) met behulp van een aantal elektrodes op de hoofdhuid. Om er de belangrijkste frequentie(s) uit te berekenen wordt het door een computer geleid die er een Fourier-analyse op toepast. De frequentie kan dan worden omgezet in een kleur op een beeldscherm, of in een geluid en aan de patiënt worden aangeboden.

Een aantal veel gebruikte vormen van neurofeedback zijn, onder andere:

Powertraining: Het is neurofeedback volgens de klassieke methode, waarbij bepaalde specifieke frequenties omhoog of omlaag getraind worden. Deze methode maakt gebruik van positieve feedback en de training vindt plaats door middel van het bewust oproepen/sturen van bepaalde gewenste frequenties.

Er bestaan verschillende varianten van deze vorm van neurofeedback, gericht op verschillende frequentiespectra. Een bekend doel van deze behandelvorm is het verhogen van de activiteit in de 12-18 Hz-band (bèta1/SMR) en een verlaging in de 4-8 Hz en/of 22-28 Hz banden (thèta en/of bèta2).

Deze vorm van neurofeedback wordt voornamelijk ingezet bij de behandeling van ADHD. Meerdere studies lijken aan te tonen dat neurofeedback bruikbaar is in de behandeling van ADHD. Met behulp van een QEEG is een correlatie gevonden tussen ADHD en een overvloed van trage hersengolven in combinatie met een verminderde hoeveelheid aan snelle hersengolfactiviteit[4]. Met behulp van neurofeedback tracht men het EEG te normaliseren.

Coherentietraining: Hierbij worden elektroden geplaatst op verschillende hersengebieden. De verhouding tussen de frequenties van deze twee locaties wordt vastgesteld, en deze verhouding wordt vergeleken met die uit een database waarin de gegevens zijn opgeslagen van de normgroep: mensen zonder klachten. Sommige afwijkingen in de verhouding van de frequenties van twee locaties worden bij coherentietraining geassocieerd met symptomen. Deze vorm van neurofeedback wordt onder meer toegepast bij posttraumatische stress-stoornis. Door middel van neurofeedback - het belonen van 'goede' golven en bestraffen van 'foute' golven - wordt getracht deze afwijkingen in verhouding te herstellen.

Slow Cortical Potentials: is een toepassing van neurofeedback waarbij informatie over langzame golven wordt teruggekoppeld. Deze langzame golven zijn gerelateerd aan arousal.

Zengar: Deze methode, ontwikkeld door dr. Val Brown van het Zengar instituut te Canada, is een neurofeedbackvariant, waarbij de feedback wordt gegeven middels het onderbreken van geluid en beeld. Bij deze methode wordt gebruikgemaakt van gabortransformatie, een vorm van fouriertransformatie, waarmee het frequentiespectrum van het EEG en vooral (snelle) veranderingen daarin inzichtelijk te maken zijn. Deze methode is vooral gericht op het doen afnemen van de frequentieveranderingen om zodoende een "stabieler" frequentiespectrum te krijgen. De methode claimt, zonder noodzaak van diagnose vooraf, het brein in balans te brengen door middels neurofeedback de in de methode gedefinieerde 16 frequentiebanden op elkaar af te stemmen, met als gevolg gunstige effecten op alle mogelijke gebieden.

Gebieden waarin neurofeedback werd onderzocht zijn de behandeling van verslaving, angststoornissen, therapieresistente epilepsie, hyperactiviteit, depressie, epilepsie, obsessieve-compulsieve stoornis (OCS), gedragsstoornissen, woede, migraine, tinnitus (oorsuizen), hoofdpijn, chronische pijn, autisme, geriatrische problematiek, slaapstoornissen,PTSD en niet-klinische optimalisatie van functioneren.

Bron: Wikipedia

Organisaties gespecialiseerd in neurofeedback

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in neurofeedback op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!