ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Hypnotiseur

Hypnotherapeuten, of hypnotiseurs, behandelen een aantal chronische aandoeningen, waaronder: pijn, angst, verslavingen en fobieën. Hypnotherapie wordt beoefend door uiteenlopende beroepszorgverleners, onder wie psychologen, beroepszorgverleners, NLP-ers, en artsen. Een sessie duurt ongeveer een half tot anderhalf uur; afhankelijk van de aandoening en de respons van de patiënt worden er gewoonlijk zes tot twaalf behandelingen aanbevolen. Autogene training is een zelfhypnotische techniek, die na instructie kan worden beoefend zonder hulp van een therapeut.

Mensen die gevoelig zijn voor suggestie, reageren meestal het best. Tientallen klinische onderzoeken laten zien dat hypnotherapie effect heeft bij het bestrijden van pijn, angst en de symptomen van prikkelbare-darmsyndroom. Volgens een betrouwbare kritische keuring door de Cochrane Collaboration heeft het echter geen resultaat bij het stoppen met roken, zelfs al wordt hypnotherapie regelmatig in dat verband aangeprezen. Er is veel minder onderzoek naar zelfhypnose - een ander woord voor autosuggestie en  autogene training - gedaan, maar het bestaande bewijs is bemoedigend ten aanzien van angst, stress, hoge bloeddruk, slapeloosheid en sommige pijnsyndromen.

Het komt voor dat de motieven van de hypnotiseur niet zuiver zijn en dat hij zijn toevlucht tot bepaalde methoden en trucs neemt om een bepaald gezag uit te stralen. Toch zijn zowel hypnotherapie en evenals autogene training betrekkelijk veilig, maar dienen niet toegepast te worden op mensen met psychosen of andere ernstige mentale problemen. De (her)ontdekking van onderdrukte of onechte herinneringen door hypnotherapie kan problemen veroorzaken en er zijn gevallen bekend van een 'frase memory-syndroom' - dat wil zeggen, dat patiënten zich verontrustende gebeurtenissen herinnerden die zich in werkelijkheid nooit hebben voorgedaan.

Het is ook mogelijk dat dwanghandelingen bewust door de hypnotiseur worden geprogrammeerd: we spreken dan van post-hypnotische suggesties. Hierbij zijn in het onbewuste deel van de gehypnotiseerde processen tot stand gebracht die hij ook lang na de hypnose niet zelf meer onder controle heeft. Hij kan dan opeens iets gaan doen of denken wat hij normaal nooit gedaan zou hebben. Op deze manier kunnen ook "gewenste" handelingen worden geprogrammeerd, zoals het niet-roken als men wil roken. Echter het nadeel van dit soort programmering is dat het symptoombestrijding is. Een probleem dat bewust overwonnen wordt beklijft, met een truc (zoals in dit geval de posthypnotische suggestie), ontstaat een verschuiving van het onderliggende probleem.

De hypnotherapeut bereikt de hypnotische toestand door inductietechnieken, waaronder: Flowers, oogfixatie, snelle inductietechniek, et cetera. De taak van de hypnotiseur bestaat er uit om ervoor de zorgen dat de patiënt zich volledig kan ontspannen zodat de persoon niet wordt afgeleid door prikkels van buitenaf.

Een hypnosesessie bestaat uit verschillende fases:

1) Inductie: hier wordt een initiële trancestaat opgewekt.

2) Verdiepen: hier wordt de initiële trancestaat intensiever gemaakt met behulp van suggesties als: "Laat je maar zweven, drijven, dromen. Met iedere ademhaling zink je dieper en dieper weg". In therapiesessies worden er vaak visualisatieoefeningen gedaan, zoals een voorstelling maken dat je op een strand bent.

3) Suggesties: wanneer er een werkbare diepte van trance - dan wel een goed geconditioneerde volgzaamheid - is bereikt, worden er suggesties gegeven. In hypnotherapie: ter ontwikkeling van de cliënt, en bij showhypnose: voor entertainment voor een publiek).

4) Ontwaken: het ontwaken uit hypnose bestaat uit het ongedaan maken van alle suggesties, maar vooral bedoeld om een persoon weer helemaal bewust te laten worden en laten merken dat de sessie over is.

Hypnotherapeuten, of hypnotiseurs, behandelen een aantal chronische aandoeningen, waaronder: pijn, angst, verslavingen en fobieën. Hypnotherapie wordt beoefend door uiteenlopende beroepszorgverleners, onder wie psychologen, beroepszorgverleners, NLP-ers, en artsen. Een sessie duurt ongeveer een half tot anderhalf uur; afhankelijk van de aandoening en de respons van de patiënt worden er gewoonlijk zes tot twaalf behandelingen aanbevolen. Autogene training is een zelfhypnotische techniek, die na instructie kan worden beoefend zonder hulp van een therapeut.

Mensen die gevoelig zijn voor suggestie, reageren meestal het best. Tientallen klinische onderzoeken laten zien dat hypnotherapie effect heeft bij het bestrijden van pijn, angst en de symptomen van prikkelbare-darmsyndroom. Volgens een betrouwbare kritische keuring door de Cochrane Collaboration heeft het echter geen resultaat bij het stoppen met roken, zelfs al wordt hypnotherapie regelmatig in dat verband aangeprezen. Er is veel minder onderzoek naar zelfhypnose - een ander woord voor autosuggestie en  autogene training - gedaan, maar het bestaande bewijs is bemoedigend ten aanzien van angst, stress, hoge bloeddruk, slapeloosheid en sommige pijnsyndromen.

Het komt voor dat de motieven van de hypnotiseur niet zuiver zijn en dat hij zijn toevlucht tot bepaalde methoden en trucs neemt om een bepaald gezag uit te stralen. Toch zijn zowel hypnotherapie en evenals autogene training betrekkelijk veilig, maar dienen niet toegepast te worden op mensen met psychosen of andere ernstige mentale problemen. De (her)ontdekking van onderdrukte of onechte herinneringen door hypnotherapie kan problemen veroorzaken en er zijn gevallen bekend van een 'frase memory-syndroom' - dat wil zeggen, dat patiënten zich verontrustende gebeurtenissen herinnerden die zich in werkelijkheid nooit hebben voorgedaan.

Het is ook mogelijk dat dwanghandelingen bewust door de hypnotiseur worden geprogrammeerd: we spreken dan van post-hypnotische suggesties. Hierbij zijn in het onbewuste deel van de gehypnotiseerde processen tot stand gebracht die hij ook lang na de hypnose niet zelf meer onder controle heeft. Hij kan dan opeens iets gaan doen of denken wat hij normaal nooit gedaan zou hebben. Op deze manier kunnen ook "gewenste" handelingen worden geprogrammeerd, zoals het niet-roken als men wil roken. Echter het nadeel van dit soort programmering is dat het symptoombestrijding is. Een probleem dat bewust overwonnen wordt beklijft, met een truc (zoals in dit geval de posthypnotische suggestie), ontstaat een verschuiving van het onderliggende probleem.

De hypnotherapeut bereikt de hypnotische toestand door inductietechnieken, waaronder: Flowers, oogfixatie, snelle inductietechniek, et cetera. De taak van de hypnotiseur bestaat er uit om ervoor de zorgen dat de patiënt zich volledig kan ontspannen zodat de persoon niet wordt afgeleid door prikkels van buitenaf.

Een hypnosesessie bestaat uit verschillende fases:

1) Inductie: hier wordt een initiële trancetoestand opgewekt.

2) Verdiepen: hier wordt de initiële trancetoestand intensiever gemaakt met behulp van suggesties als: "Laat je maar zweven, drijven, dromen. Met iedere ademhaling zink je dieper en dieper weg". In therapiesessies worden er vaak visualisatieoefeningen gedaan, zoals een voorstelling maken dat je op een strand bent.

3) Suggesties: wanneer er een werkbare diepte van trance - dan wel een goed geconditioneerde volgzaamheid - is bereikt, worden er suggesties gegeven. In hypnotherapie: ter ontwikkeling van de cliënt, en bij showhypnose: voor entertainment voor een publiek).

4) Ontwaken: het ontwaken uit hypnose bestaat uit het ongedaan maken van alle suggesties, maar vooral bedoeld om een persoon weer helemaal bewust te laten worden en laten merken dat de sessie over is.

Organisaties geregistreerd als hypnotiseur


  • Vind nog meer organisaties geregistreerd als hypnotiseur op Zoek&Vind.
  • Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht