|
|
Bijna dood ervaringen (BDE) - door Julien Hendrickx
|
|
DE WAARHEID, NIETS DAN DE WAARHEID, ZO HELPE MIJ GOD...
KEN UZELVE'€¦
Een vroegrijp superintelligent kind heeft ergens ten velde een peer van een boom geplukt, de sappige vrucht opgegeten en net het klokhuisnet weggegooid als het de eigenaar tegen het lijf loopt'€¦
Boer: Hela, wat smeet ge daar weg en wie geeft u het recht hier rond te lopen!? Wat heeft dit te betekenen!? Ik wil direct een antwoord en pas op als ge liegt. Ik heb in mijn leven al genoeg onzin moeten verwerken en smoesjes moeten aanhoren. Hebt ge dat verstaan snotneus!?
Kind: Ja..jawel'€¦ meneer'€¦ Ongeveer 15 miljard jaar geleden is het '€˜niets'€™ ontploft. En dat '€˜niets'€™ meneer, was kleiner dan één atoom en bevatte desondanks het ganse heelal dat momenteel een grote heeft van ongeveer 156 miljard lichtjaar in doorsnede.
Boer: Wat heeft dat in godsnaam met mijn vraag te maken. Ik heb u niet gevraagd om mijn tijd te verspillen met die onzin, maar om de waarheid te vertellen.
Kind: Dat probeer ik, echt waar meneer. Ik vraag alleen een klein beetje geduld. Ik probeer het echt zo kort mogelijk te houden, echt waar! Maar ik ben bang dat als ik te weinig zeg, ge het niet zult begrijpen.
Boer: Zeg, voor wat aanziet gij mij wijsneus!? Voor een dommerik!? Ge ziet nog groen achter u oren. Pas op als ge mijn tijd verder verknoeit kereltje. .
Kind: Ik zou niet durven meneer'€¦.
Boer: Hou het kort.
'€¦
Kind: Jazeker meneer'€¦
Toen dat '€˜niets'€™ ontplofte, ontstonden er oneindige slierten van immens hete interstellaire gaswolken die afkoelden, condenseerden en zich o.a. onder invloed van de zwaartekracht samentrokken om uiteindelijk te verdichten tot sterren en planeten. Sterren bestaan uit waterstof dat onder grote druk tot helium wordt gefusioneerd. Onder invloed van dit voortschrijdende proces worden er enorme hoeveelheden fotonen uitgestraald die de ruimte doorkruisen waar zij op een gegeven moment op een ander verdicht hemellichaam stuiten dat er eerst uitziet als een ster, maar dat van dichterbij verandert in een blauwachtige knikker die bij het naderen van zijn oppervlak op vele plaatsen lijkt overdekt te zijn met een groen tapijt. Als we nog verder inzoomen op dit groene tapijt, dan bevinden zich daarin groenachtige exemplaren van een bepaalde soort. Deze soort bezit - net als al die andere groene soorten - talloze moleculaire vormen die voor het overgrote deel bestaan uit chlorofyl dat de energie van de fotonen opslorpt en omzet in complexe organische moleculen bestaande uit hoofdzakelijk koolzuurgas en water.
Boer: Zeg mislukte Einstein, moet ik eens met u oren trekken! Gaat die geleerde prietpraat nog lang duren?
Kind: Nee meneer! A.u.b. ik smeek u! Ge zult zien dat op het eind de waarheid duidelijk wordt.
Boer: Allee, mijn oogst is goed gelukt en ik heb nog nooit naar zo'€™n raar en belachelijk excuus moeten luisteren en dat zal waarschijnlijk ook nooit meer gebeuren. Maar pas op hé, mijn geduld kent grenzen.
Kind: Dat begrijp ik meneer'€¦
Zoals ik dus zei, ontstaat er door de wisselwerking van deze chlorofylstructuren met de fotonen een ingewikkeld chemisch proces waardoor uiteindelijk tussen deze groene structuren een zee van kleurrijke sterpatronen ontstaat die worden bevrucht en zo uiteindelijk transformeren in andere moleculaire structuren die rijk zijn aan water, suikers, mineralen, vitaminen, enz. Onder de fotonen zijn er die weerkaatsen op die chlorofylstructuren en die moleculaire vormen die rijk zijn aan water, suikers, mineralen, vitaminen, enz. Een heel miniem deel van deze weerkaatste fotonen komt uiteindelijk terecht in twee andere heel kleine bolstructuren, ogen genaamd, die o.a. bestaan uit lichtreceptoren. Deze lichtgevoelige celstructuren zetten de energie van deze fotonen doormiddel van elektrochemische processen om in een andere vorm van energie die door andere celstructuren, neuronen genaamd, dan weer wordt omgezet in elektromagnetische signalen. Door een proces dat nog niet door de wetenschap is doorgrond, worden deze signalen door de hersenen getransformeerd tot een beeldsymbool dat terug via de ogen in de ruimte wordt geprojecteerd op die chlorofylstructuren en moleculaire vormen waarvan gezegd is dat ze o.a. rijk zijn aan water, suikers, mineralen, vitaminen, enz. Het uiteindelijke resultaat van dit ongelooflijke en onbevattelijke projectieproces, was het in mijn bewustzijn verschijnen van talloze groene blaren en onweerstaanbare sappige peren die beide deel uitmaakten van die boom die zich op een geven moment op herkenbare afstand van mijn zintuigen bevond en waarvan de hand die behoort tot dit lichaam zo'€™n heerlijke vrucht heeft geplukt als reactie op een geconditioneerde instinctieve reflex die letterlijk het water in de mond deed verschijnen na het zien van deze smakelijke vruchten.
Boer: Miljaarde, miljaarde! Hoe is het mogelijk! En dat zonder verpinken. Leren ze dat tegenwoordig op school. Hebt gij deze onbegrijpelijke zever in pakskes alleen maar gebruikt om te zeggen dat gij zin had in een sappige peer van mijn boom? Da'€™s straf! Zijd ge niet verlegen dat ge zo mijn kostbare tijd verprutst, onnozel jong!
Kind: Neen meneer. Echt waar! U moet me geloven. U vroeg mij om de waarheid te vertellen en liefst op zo'€™n kort mogelijke manier. En dat probeer ik, echt waar meneer. De waarheid is dat niet '€˜ik'€™ zin had in een sappige peer, maar mijn lichaam. Ik heb een lichaam maar ben dit lichaam niet. Dit lichaam is een instrument dat de kosmos heeft geschapen om gedurende een bepaalde tijdspanne bepaald voedsel tot zich te nemen. Dit dient niet alleen om dit instrument in stand te houden gedurende een voor mij onbekende tijd, maar ook om een soort voedsel te produceren dat nuttig is voor lagere levensvormen en tevens om energieën te creëren die op de een of andere manier tegemoet komen aan de behoeften van ons zonnestelsel. Dat alles wilde ik u duidelijk maken meneer. Ik zelf heb daar niets mee te maken. Dit alles is een functie van de instinctieve vermogens van dit lichaam. Het zijn mijn ouders die mij als baby geleerd hebben tegen de functies van dit instinct '€˜ik'€™ te zeggen en die dit lichaam een naam hebben gegeven. Zo'€™n '€˜ik'€™ bestaat niet werkelijk meneer en dus kan '€˜ik'€™ ook niet echt die peer van uw boom hebben geplukt. Een boom die dus uiteindelijk ook niet van u is. Ten eerste omdat de mens zichzelf en de natuur niet heeft geschapen en zelfs in de verste verte niet weet hoe hij dit zou moeten doen. En ten tweede omdat gij als '€˜ik'€™ natuurlijk net zomin werkelijk bestaat als mijn '€˜ik'€™. Daarbij komt nog dat de persoonlijke ervaring van een volle rijpe sappige vlezige en zoete peer te hebben genoten, in wezen een illusie is. Dit is het onbegrijpelijke als visueel ondoordringbaar ervaren symbool waarop onze hersenen in samenwerking met de zintuigen hun materiele input aan ons bewustzijn aanbieden. De materie waaruit de peer is opgebouwd bestaat voor praktisch honderd procent uit leegte. Zo is het natuurlijk ook met u en mijn lichaam gesteld. Dus in feite heeft iets dat nagenoeg geen ruimte in beslag neemt, dus een praktisch '€˜niets'€™, een '€˜niets'€™ geconsumeerd dat volgens een ander '€˜niets'€™ zijn nietswaardige eigendom was. Je gaat toch geen drukte maken om '€˜niets'€™ meneer.
Boer: Potvolkoffie, gij onbeschofte vlegel! Nu is het wel geweest!Ach zo, mijn peren en ik zijn '€˜niets'€™ Ach zo, ik besta niet! Hier zie: '€˜Lap, een peer tegen uwen appel'€™ van iemand die niet bestaat. Ha! Ha! Ha! En dat ik u hier nooit meer zie. Speel met iemand anders zijn voeten! Leer in het vervolg direct en met weinig woorden te zeggen waar het echt om gaat, zonder die geleerde brol om mij te misleiden en waar geen eind aan schijnt te komen. Hebt ge dat begrepen snotneus!
Kind: Ja'€¦snik..ja..jawel'€¦meneer'€¦
Een weinig later'€¦..
Moeder: Maar wat scheelt er schatje? Waarom al die tranen?
Kind: Ik'€¦snik'€¦euh'€¦ik ..snik..heb een peer tegen mijnen appel gehad.
Moeder: En waarom?
Kind: Om..snik..om euh'€¦euh...omdat'€¦ mijnen appel een peer wilde.
Moeder: Mijn God! Wat moet ik met u aanvangen? I.p.v. u te gedragen als een normaal kind. Maar neen, gij moet uwe neus in moeilijke boeken kunnen steken en altijd alles beter willen weten. En nu ge voor één keer geen ingewikkelde uitleg klaar hebt, maakt ge mij maar belachelijk als ik vraag wat er scheelt. Wat moet er toch van u worden. Morgen ga ik naar de pastoor en dan vraag ik of hij een kaars voor u wilt branden, anders komt ge nog in de hel terecht. En ga nu maar naar u kamer en vraag God om vergiffenis. En kom er niet uit voordat ge u weet te gedragen. Begrepen!?
Kind: Sn..sn..snik..snik'€¦ja moeder'€¦
|
|
|
|